Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 września 2021 r., sygn. III SA/Gd 497/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść Sędziowie Sędzia WSA Paweł Mierzejewski Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 30 września 2021 r. sprawy ze skargi T.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 marca 2021 r., nr (...) w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

T. K., reprezentowana przez adwokata, złożyła w dniu 23 grudnia 2020 r. wniosek o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym córką M. K.

We wniosku podała, że ma ustalone prawo do emerytury, lecz art. 17 ust. 5 pkt 1 lit a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.) nie może wykluczać prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, "przymuszając" osobę do uzyskania świadczenia mniej korzystnego.

Wójt Gminy decyzją z dnia 26 stycznia 2021 r. odmówił przyznania T. K. świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad córką, w tym także w części stanowiącej różnicę pomiędzy wysokością świadczenia pielęgnacyjnego a wysokością pobieranej emerytury. W ocenie organu, pomimo spełnienia przesłanki sprawowania stałej opieki nad osobą niepełnosprawną, wymagającą opieki, istnieje negatywna przesłanka z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych. Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy strona uprawniona jest do pobierania emerytury, byłoby niezgodne z przepisami prawa. Organ pierwszej instancji wskazał, że w toku postępowania zawiadomił stronę o konieczności przedstawienia przesłanki zależnej od strony, dotyczącej udowodnienia, że strona nie jest uprawniona do emerytury lub że prawo do emerytury zostało zawieszone poprzez wstrzymanie jej wypłaty.