Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 26 sierpnia 2021 r., sygn. II SA/Sz 359/21

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 sierpnia 2021 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Inspektor Transportu Drogowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] M. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, dalej także jako: "organ I instancji", orzekł o nałożeniu na A. Spółkę z o.o. w S., dalej także jako: "strona", kary pieniężnej w wysokości [...] zł. Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiło: skrócenie wymaganego skróconego okresu odpoczynku dziennego - zarówno w przypadku załogi jednoosobowej, jak i załogi kilkuosobowej o czas do 1 godziny, o czas powyżej 1 godziny do 2 godzin oraz za każdą rozpoczętą godzinę powyżej 2 godzin oraz niespełnienie wymogu ręcznego wprowadzenia danych na wykresówkę lub kartę kierowcy - za każdy wpis. Powyższe stwierdzono w dniu [...] stycznia 2020 r. podczas kontroli drogowej na drodze krajowej nr [...] w miejscowości R. samochodu ciężarowego marki [...] o nr rej. [...] oraz naczepy marki [...] o nr rej. [...] Pojazdem kierował M. N.. Pojazdem wykonywany był krajowy transport drogowy rzeczy. Kontrolowany przewóz kierowca wykonywał na rzecz i w imieniu A. Sp. z o.o. Przebieg kontroli został utrwalony w protokole kontroli nr [...] z dnia [...] stycznia 2020 r.

Pismem z dnia 19 września 2020 r. strona wniosła odwołanie od ww. decyzji organu I instancji, zarzucając jej naruszenie szeregu przepisów postępowania administracyjnego oraz prawa materialnego. W ocenie strony, organ błędnie ustalił stan faktyczny, w związku z powyższym wniosła o uchylenie przedmiotowej decyzji w całości i umorzenie postępowania w sprawie.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] Inspektor Transportu Drogowego, dalej także jako: "organ II instancji", działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.), art. 4 pkt 22, art. 92a ust. 1, art. 92b ust. 1, art. 92c ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 2140 ze zm.), lp. 5.7.1, lp. 5.7.2, lp. 5.7.3, Ip. 6.3.8 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, art. 34 ust. 7 i 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz. Urz. UE L 60 z 28.02.2014, str. 1), art. 4, art. 8, art. 12 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.