Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 15 lipca 2021 r., sygn. II SA/Rz 526/21
Pomoc społeczna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Paweł Zaborniak /spr./ AWSA Karina Gniewek - Berezowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lipca 2021 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...]
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi B.M. (dalej: "Skarżąca") jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: "Kolegium", "SKO") z dnia [...] stycznia 2021 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
Z uzasadniania i akt administracyjnych sprawy wynika, że [...] listopada 2020 r. Skarżąca zwróciła się do Wójta Gminy o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką na niepełnosprawną w stopniu znacznym matką W.K.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] Wójt Gminy odmówił przyznania Skarżącej wnioskowanego świadczenia. Wskazał, że matka wnioskodawczyni legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności (orzeczenie z [...] czerwca 2019 r. nr [...]). Znaczny stopień niepełnosprawności datuje się od [...] maja 2019 r., natomiast daty powstania niepełnosprawności nie da się ustalić. Wobec braku spełnienia przesłanki wynikającej z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 111 ze zm. - dalej: "u.ś.r.") - daty powstania niepełnosprawności nie da się ustalić oraz przesłanki z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r. - współmałżonek osoby wymagającej opieki nie posiada orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, organ uznał, że świadczenie nie może zostać przyznane.
Odwołanie od tej decyzji złożyła B.M. domagając się ponownego rozpoznania wniosku i przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Nie zgodziła się ze stanowiskiem organu o braku spełnienia przesłanki z art. 17 ust. 1b u.ś.r. Powołując się na wyrok TK z 21 października 2014 r., sygn. K 38/13 wskazała, że różnicowanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego ze względu na moment powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki jest niezgodne z konstytucją. Wyjaśniła, że jej rodzice wymagają stałej opieki, bez której nie są w stanie sami funkcjonować. Tata jest po zawale, ma cukrzycę. Z uwagi na zaniki pamięci nie może sprawować opieki nad swoją żoną.