Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Opolu z dnia 28 lipca 2021 r., sygn. I SA/Op 162/21

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech (spr.) Asesor sądowy Anna Komorowska-Kaczkowska Protokolant Referent stażysta Dagmara Jugo po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lipca 2021 r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 4 lutego 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2019r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez D. K. (dalej: wnioskodawca, zobowiązany, skarżący, strona) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 4 lutego 2021 r., utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnie z dnia 8 lipca 2020 r. odmawiającą stronie umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2019 r. w wysokości 442 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w wysokości 1 zł.

Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu.

Wnioskiem z dnia 11 maja 2020 r., uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2020 r. skarżący zwrócił się o umorzenie zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2019 r. w wysokości 442 zł. Wniosek uzasadnił trudną sytuacją finansową, zdrowotną i bytową (brak stabilizacji życiowej). Wskazał, że od 2019 r. do 31 maja 2020 r. miał przyznaną rentę socjalną w wysokości 1.025 zł, stanowiącą jedyne źródło jego utrzymania. W związku z tarczą antykryzysową renta socjalna została mu wypłacona także w czerwcu 2020 r. Wyjaśnił również, że marcu 2020 r. otrzymał zwrot nadpłaconego podatku, niemniej z uwagi na niską rentę socjalną pieniądze przeznaczył na utrzymanie. Zobowiązany wskazał, że nie ma możliwości mieszkania w domu rodzinnym, nie jest nigdzie zameldowany, obecnie mieszka u kolegi, który coraz częściej porusza temat jego wyprowadzki i wynajęcia mieszkania. Tymczasem wynajem wiąże się z dużymi wydatkami, a uzyskanie mieszkania z urzędu w krótkim czasie nie jest możliwe. Wyjaśnił również, że w skali miesiąca ponosi następujące opłaty: za media w wysokości 400 zł, wydatki na lekarstwa w wysokości 200 zł - 300 zł lub więcej (w zależności od stanu zdrowia, bowiem jest osobą niepełnosprawną), spłaca raty w banku w wysokości 160 zł, opłaca posiłki w stołówce w wysokości 300 zł - 350 zł. Jest palaczem i niemały wydatek stanowi zakup papierosów. Nadto, koszty utrzymania wzrosły, bo w związku z pandemią musi kupić maseczki, płyny do odkażania i jednorazowe rękawiczki. Zobowiązany zmuszony jest zachować szczególne środki ostrożności bowiem ma chory układ odpornościowy. W związku z tym, że kończy mu się renta socjalna musi zabezpieczyć się na wypadek, gdyby nie została mu ponownie przyznana - orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało bowiem wydane do dnia 30 kwietnia 2021 r. Przed Sądem Rejonowym w [...] toczy się zaś postępowanie, bowiem źle ustalony został okres od kiedy niepełnosprawność istnieje. Z tego powodu odmówiono stronie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00