Wyrok WSA w Łodzi z dnia 21 lipca 2021 r., sygn. III SA/Łd 357/21

Ubezpieczenie społeczne

Dnia 21 lipca 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.), Asesor WSA Małgorzata Kowalska, , Protokolant Pomocnik sekretarza - Ewa Górska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2021 roku sprawy ze skargi W. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia[...], nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych działając na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 28 ust. 3 i art. 32 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 266), dalej u.s.u.s. oraz w zw. z § 3 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. z 2003 r., Nr 141, poz. 1365), odmówił umorzenia W.S. należności z tytułu składek za osobę prowadzącą działalność gospodarczą w łącznej kwocie 14 180,55 zł.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne.

Od 1 października 2004 r. do 11 listopada 2015 r. (z przerwą w okresie od 1 października 2005 r. do 29 stycznia 2015 r.) W.S. prowadził działalność gospodarczą (wykreślenie z CEIDG nastąpiło w dniu 12 listopada 2015 r.) W związku z nieopłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy powstały zaległości.

Pismem z dnia 28 września 2020 r. pełnomocnik W.S. sprecyzował, że złożone w dniu 24 sierpnia 2020 r. pismo stanowi wniosek o umorzenie należności z tytułu składek w oparciu o art. 28 ust. 3a i 3b u.s.u.s. w zw. z § 3 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 31 lipca 2003r.

W oświadczeniu o stanie rodzinnym i majątkowym oraz sytuacji materialnej osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej złożonym w dniu 24 listopada 2020 r. pełnomocnik skarżącego podał, że W.S. jest osobą rozwiedzioną i prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Źródło jego utrzymania stanowi świadczenie emerytalne w wysokości 1 200 zł brutto miesięcznie tj. 878,81 zł netto. Zgodnie z ustaleniami Zakładu aktualna wysokość świadczenia, tj. od grudnia 2020 r. wynosi 2 110,18 zł brutto, a po dokonanych potrąceniach w kwocie 527,54 zł na rzecz zaległości składkowych pozostaje do wypłaty kwota 1 241,72 zł. Stałe miesięczne wydatki związane z bieżącym utrzymaniem wynoszą łącznie 690 zł, tj. czynsz bez opłat eksploatacyjnych - 300 zł, opłaty eksploatacyjne - 90 zł i koszty związane z leczeniem -300 zł, Pełnomocnik wskazał również, że wnioskodawca choruje na ciężką niewydolność serca, cukrzycę typu 2 i przebył dwa zawały serca, co potwierdza załączona do akt sprawy dokumentacja medyczna. Nie posiada żadnych innych zobowiązań pieniężnych, nie jest właścicielem żadnych zarejestrowanych pojazdów, posiada lokal mieszkalny o powierzchni 48 m2 położony w W. Wobec W.S. jest prowadzone postępowanie egzekucyjne przez Dyrektora II Oddziału ZUS w Ł. Egzekucja prowadzona ze świadczenia emerytalnego jest skuteczna. Należności z tytułu składek są wymagalne i nie uległy przedawnieniu. Na zawieszenie biegu terminu przedawnienia wpłynęło wszczęcie w dniu 2 listopada 2016 r. postępowania egzekucyjnego, które trwa do nadal.