Wyrok WSA w Lublinie z dnia 1 lipca 2021 r., sygn. II SA/Lu 183/21

Kombatanci

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca) Asesor sądowy Marcin Małek po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 1 lipca 2021 r. sprawy ze skargi R. O. na decyzję Inne z dnia [...] stycznia 2021r., nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]., Nr [...] Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 5 ust 1 w związku z art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 319) po rozpatrzeniu wniosku R. O. odmówił potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zainteresowany złożył wniosek o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych w świetle przepisów ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych ( Dz. U. z 2018 r. poz. 690), dalej zwaną ustawą o działaczach (...). Do wydania decyzji o potwierdzeniu statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych konieczne jest przedstawienie dowodów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w art. 2 lub art. 3 oraz decyzji administracyjnej Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (dalej zwanego "Prezesem IPN") w sprawie spełniania warunków, o których mowa w art. 4, albo dokumentu potwierdzającego nadanie Krzyża Wolności i Solidarności.

Wnioskodawca przedstawił decyzję Prezesa IPN, w której stwierdzono, że R. O. nie był pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa, oraz że w archiwach Instytutu nie zachowały się dokumenty wytworzone przez stronę lub przy jej udziale w ramach czynności wykonywanych przez nią w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organy bezpieczeństwa państwa. Decyzja Prezesa IPN potwierdza, że w przypadku strony nie zachodzą przesłanki negatywne co do przyznania przedmiotowego statusu.