Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 lipca 2021 r., sygn. I SA/Kr 746/21

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Waldemar Michaldo Sędziowie: WSA Jarosław Wiśniewski (spr.) WSA Wiesław Kuśnierz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 lipca 2021r. sprawy ze skarg N. S.A. z siedzibą w W. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 22 kwietnia 2021r., nr [...], [...], [...], [...], [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014r., 2015r., 2016r., 2017r. oraz 2018r. I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 2.922 zł (dwa tysiące dziewięćset dwadzieścia dwa złote).

Uzasadnienie

UZASADENIENIE

N. S.A. z siedzibą w W. (dalej: Spółka, Strona, Skarżąca) pismem z dnia 9 sierpnia 2019 r., powołując się na przepis art. 74 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.; dalej: O.p.), zwróciła się do Burmistrz Gminy B. (Burmistrz, organ I instancji) o zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2014 -2018. podnosząc, że niezasadnie zadeklarowała jako budowle kontenery telekomunikacyjne podczas, gdy są to budynki. Razem z wnioskiem Spółka złożyła skorygowaną deklarację za ww lata, deklarując do opodatkowania grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 90 m2, 30 m2 budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. użytkowej 24,42 m2 oraz budowle.

W uzasadnieniu złożonego wniosku Spółka podniosła, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 13 grudnia 2017 r. sygn. akt SK 48/15 (Dz.U. z 2017 r., poz. 2432; dalej: wyrok z dnia 13 grudnia 2017 r.) zanegował możliwość kwalifikowania dla potrzeb opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektów budowlanych według kryteriów niewskazanych w ustawie. Obiekt budowlany, który spełnia cechy budynku wskazane w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r., nr 95, poz. 613 ze zm.; dalej: u.p.o.l.) jest budynkiem - i tak powinien zostać zaklasyfikowany na potrzeby podatku od nieruchomości. Trybunał Konstytucyjny nakazał jednocześnie odejście od poglądu prezentowanego w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, zgodnie z którym pojęcie "budowli" należało wykładać w sensie funkcjonalnym, a w konsekwencji za budowlę uznać należało również obiekt, który spełnia cechy budynku (z uwagi na funkcję, którą spełniał - bardziej właściwą budowli). Tym samym Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że jeżeli dany obiekt budowlany zawiera konieczne elementy budynku, to niezależnie od pełnionych przez niego funkcji, winien być on kwalifikowany jako budynek. Spółka podniosła, że uważa, iż obiekt budowlany w postaci kontenera telekomunikacyjnego z całą pewnością wypełnia definicję budynku. Obiekt ten posiada fundament, jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada dach. Przegrody budowlane tego obiektu są trwale przymocowane do fundamentu. W prosty sposób nie jest możliwe odłączenie części tego obiektu posadowionej na fundamencie od samego fundamentu. W tej sytuacji mamy również do czynienia z trwałym związaniem z gruntem. Tym samym obiekt w postaci kontenera telekomunikacyjnego zawiera wszystkie elementy budynku wymienione w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, co w konsekwencji oznacza, iż jest budynkiem w rozumieniu tej ustawy. Pierwotny sposób ujmowania kontenerów telekomunikacyjnych jako budowli podyktowany był utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych w przedmiocie przesłanek (funkcjonalnych) klasyfikacji obiektów budowlanych.