Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 lipca 2021 r., sygn. II SA/Gl 16/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Asesor WSA Tomasz Dziuk, Protokolant Starszy referent Damian Szczurowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2021 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wójt Gminy P. decyzją z [...] r., nr [...] wydaną na podstawie art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego i art. 5 oraz art. 10 ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r. poz. 195) odmówił przyznania B. B. (dalej strona lub skarżąca) świadczenia wychowawczego na okres od dnia 1 kwietnia 2016 r. do 30 września 2017 r. na rzecz syna. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że syn jest pierwszym dzieckiem w rodzinie, a dochód rodziny w przeliczeniu na osobę przekracza kwotę 1200,00 zł, o której mowa w art. 5 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy. Organ wymienił składniki dochodu rodziny skarżącej osiągniętego w 2014 r. i zauważył, że składał się na niego: dochód z renty skarżącej, dochód z tytułu odprawy rentowej, dochód ze stypendium córki oraz dochód ze stosunku pracy męża skarżącej, który jest dochodem utraconym zgodnie z art. 2 pkt. 19 ustawy. W następstwie przeprowadzonej analizy dokumentów organ stwierdził, że dochód rodziny w przeliczeniu na osobę wyniósł 1237,38 zł. Dodatkowo wskazał, że od lipca 2016 r. został doliczony do dochodu rodziny dochód męża skarżącej w wysokości 851,63 zł, wynikający z wypłaconego mu zasiłku dla bezrobotnego, a w konsekwencji w okresie od 1 lipca 2016 r. dochód na członka rodziny wyniósł 1450,28 zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca zarzuciła, że organ I instancji nie wykazał konkretnych wartości kwotowych przyjętych do wyliczenia dochodu jej rodziny i wniosła o ponowną analizę dokumentów, przeliczenie dochodu rodziny za 2014 r. z uwzględnieniem jej odprawy rentowej oraz zapomogi z uczelni dla córki, jako dochodów utraconych. Skarżąca podkreśliła, że odprawa rentowa została jej wypłacona po dwóch latach od rozwiązania stosunku pracy i było to jednorazowe świadczenie należne od pracodawcy, wynikające ze stosunku pracy. Również zapomoga losowa była świadczeniem wyjątkowym i jednorazowym.