Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 lipca 2021 r., sygn. II SA/Gl 618/21

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Strzałkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2021 r. sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Zabrzu na uchwałę Rady Miasta Zabrze z dnia 13 listopada 2017 r. nr XLIX/545/17 w przedmiocie wysokości opłat za usunięcie i przechowanie pojazdu stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości

Uzasadnienie

Pismem z dnia 28 września 2018 r. Zastępca Prokuratora Rejonowego w Zabrzu (dalej: "Prokurator") złożył skargę na uchwałę Rady Miasta Zabrze z dnia 13 listopada 2017 r. Nr XLIX/545/17 w sprawie ustalenia wysokości opłat za usunięcie pojazdu i jego parkowanie na terenie Miasta Zabrze w roku 2018 (dalej: "Uchwała"), stawiając zarzut wydania jej z naruszeniem art. 130a ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1260, z poźń. zm.; dalej: "p.r.d."), poprzez przekroczenie przez Radę Miasta Zabrze upoważnienia ustawowego i ustalenie wysokości opłaty za usunięcia z drogi pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 ton w wysokości znacząco wyższej od rzeczywistych kosztów usunięcia tego rodzaju pojazdu z drogi, wynikających z umowy zawartej z przedsiębiorcą wykonującym tę usługę na terenie Miasta Zabrze. W uzasadnieniu skargi Prokurator podał, iż uregulowania zawarte w uchwale w części dot. pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony przekraczają upoważnienie ustawowe, gdyż ustalając wysokość opłaty za usunięcie z drogi pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony na poziomie 389,00 zł przekroczono realny koszt tej usługi określony w umowie z przedsiębiorcą wykonującym zadania w tym zakresie, skoro umowa przewiduje kwotę 250,00 zł brutto za jej wykonanie. W ocenie Prokuratora, bez znaczenia przy tym pozostaje, że ustalona w Uchwale kwota nie przekracza maksymalnej wysokości stawki kwotowej przewidzianej w obwieszczeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 25 lipca 2017 r. w sprawie ogłoszenia obowiązujących w 2018 r. maksymalnych stawek opłat za usunięcie pojazdu z drogi i jego parkowanie na parkingu strzeżonym. Prokurator powołał się na art. 130a ust. 6 p.r.d., który wskazuje, że podejmując uchwałę należy kierować się określonymi tam przesłankami: koniecznością sprawnej realizacji zadań w zakresie usuwania pojazdów z dróg oraz w zakresie ich przechowywania oraz koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu. Ustalenie stawki opłat w maksymalnej wysokości, bez ustalenia cen za usługi usuwania i przechowywania pojazdów, narusza procedury podejmowania uchwały i stanowi przekroczenie kompetencji określonej w art. 130 ust. 6 p.r.d. Z związku z tymi argumentami, Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności Uchwały w części dotyczącej ustalenia wysokości stawki opłaty za usunięcie z drogi pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 ton.