Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 21 lipca 2021 r., sygn. II SA/Bd 489/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Renata Owczarzak asesor WSA Katarzyna Korycka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 lipca 2021 r. sprawy ze skargi L. B. na decyzję Inne z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] marca 2020 r., nr [...], Inne utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w M. z [...] stycznia 2020 r., nr [...], o ustaleniu L. B. (skarżącemu) kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu Programu Rolnośrodowiskowego. Przedstawiając obszernie stan faktyczny sprawy organ odwoławczy wskazał przede wszystkim, że zgodnie z ustaleniami organu I instancji skarżący zaniechał realizacji zobowiązania rolnośrodowiskowego na części gruntów objętych tym zobowiązaniem, podjętego z dniem 15 marca 2013 r. - tj. z dniem złożenia pierwszego z corocznych wniosków o przyznanie płatności rolnośrodowiskowej w ramach pakietów: 1. Rolnictwo zrównoważone w wariancie 1.1 Zrównoważony system gospodarowania i pakietu 8 Ochrona gleb i wód w dwóch wariantach (w latach 2013-2014): 8.3.1. Międzyplon ścierniskowy i Międzyplon ozimy (w latach 2015 - 2016 wnioski w ramach pakietu 8 Ochrona gleb i wód składane były w jednym wariancie: 8.3.1. Międzyplon ścierniskowy). Przywołał, że decyzjami nr [...] z dnia [...] października 2013 r., nr [...] z dnia [...] października 2014 r., nr [...] z dnia [...] maja 2016 r. i nr [...] z dnia [...] czerwca 2017 r. Kierownik BP ARiMR w M. przyznał skarżącemu płatności rolnośrodowiskowe za lata 2013-2016, na podstawie których środki zostały skarżącemu faktycznie wypłacone, przy czym ostatnia z tych decyzji została następnie ostatecznie uchylona (decyzja Dyrektora OR ARiMR z dnia [...] września 2018 r., utrzymana wyrokiem oddalającym skargę tut. Sądu z dnia 12 marca 2019 r., sygn. II SA/Bd 1336/18). Przytoczywszy treść art. 28 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. z 2018 r., poz. 1936 ze zm. - dalej "ustawa PROW 2007-2013") oraz art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2019 r., poz. 1505), organ odwoławczy stwierdził, że ustalenie, czy przyznane uprzednio kwoty pomocy bądź płatności były przyznane nienależnie lub w nadmiernej wysokości, może wynikać zarówno z ustaleń postępowania toczącego się na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o ARiMR, jak i ustaleń wynikających z postępowań zakończonych decyzjami w przedmiocie przyznania płatności lub pomocy. Organ wskazał, że decyzja Kierownika BP ARiMR z [...] stycznia 2020 r., nr [...], wydana została w oparciu o ustalenia dokonane w postępowaniu o przyznanie skarżącemu płatności na rok 2016 r. (znak [...]), zakończonym w pierwszej instancji decyzją Kierownika BP ARiMR z [...] czerwca 2018 r., nr [...], utrzymaną potem w mocy decyzją Dyrektora OR ARiMR z dnia [...] września 2018 r. nr [...] (i, dalej, wyrokiem sygn. II SA/Bd 1336/18). Organ stwierdził, że ocenie podlegało, czy w istocie okoliczności stwierdzone w wyniku rozpoznania powyższej sprawy uzasadniały wszczęcie wobec skarżącego postępowania windykacyjnego w celu odzyskania nienależnie pobranych płatności za lata poprzednie, oraz czy w sprawie nie zachodzą ewentualnie okoliczności wyłączające obowiązek ich zwrotu.