Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 czerwca 2021 r., sygn. I SA/Wa 1132/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), Sędziowie sędzia WSA Iwona Kosińska, sędzia WSA Dariusz Pirogowicz, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 czerwca 2021 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia "Dobry start" uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta P. z [...] stycznia 2020 r. nr [...] r.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] marca 2020 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks administracyjnego (tj. Dz. U. z 2020r. poz. 256), dalej "kpa" oraz § 2, 3, 4, 5, 1c ust. 5, § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 2018r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji programu "Dobry Start" (Dz.U. z 2018r. poz. 1061), po rozpatrzeniu odwołania J. S, dalej "Skarżąca" od decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2020r. Nr [...] w przedmiocie świadczenia "Dobry Start" na rok 2018, utrzymało ją w mocy.

Stan sprawy przedstawiał się w sposób następujący.

Decyzją z [...] stycznia 2020r. Nr [...] Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społeczne w [...] - działając z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] - odmówił przyznania J.S., dalej "Skarżąca" świadczenia "Dobry Start" na rok 2018 na synów D. S., A. S. i A. S.

Powodem odmowy było ustalenie przez organ że bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy Skarżąca nie była zwolniona z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a więc nie mogła legalnie świadczyć pracy na terytorium Polski.

Odwołanie od decyzji wniosła Skarżąca.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], dalej "SKO", rozpoznając odwołanie nie znalazło podstaw do odmiennej niż tego dokonał organ I instancji oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i uznało, że zaskarżona decyzja nie narusza obowiązujących przepisów prawa.