Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2021 r., sygn. II SA/Wa 2337/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Joanna Kube, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 czerwca 2021 r. sprawy ze skargi E. J. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku oddala skargę.

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (zwany dalej "Prezesem ZUS") decyzją z [...] września 2020r. nr [...], odmówił przyznania E. J. (zwana dalej "Skarżącą") renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu Prezes ZUS wskazał, że zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020r., poz. 53, zwanej dalej "u.e.r.FUS"), przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy jest możliwe, jeżeli wnioskodawca łącznie spełnił następujące warunki:

- jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym,

- nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczenia wskutek szczególnych okoliczności,

- nie może podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek,

- nie posiada niezbędnych środków utrzymania.

Do przyznania świadczenia w drodze wyjątku wszystkie przesłanki, o jakich mowa w tym przepisie, powinny być spełnione łącznie, a brak choćby jednej z nich wyklucza możliwość przyznania świadczenia.

Z dokumentacji znajdującej się w aktach wynika, że Skarżąca na przestrzeni 53 lat życia udokumentowała tylko 18 lat, 6 miesięcy i 6 dni łącznych okresów składkowych i nieskładkowych. Ponadto w 10-leciu przypadającym przed dniem powstania niezdolności do pracy przesuniętym o okres pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy w trybie zwykłym, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - udokumentowano jedynie 2 lata, 9 miesięcy i 14 dni tych okresów. Okresy nieskładkowe ograniczono do 1/3 udowodnionych okresów składkowych. W latach 2008-2010, 2012-2014, 2014-2020 nie udokumentowano okresu zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi.