Wyrok WSA w Opolu z dnia 10 czerwca 2021 r., sygn. II SA/Op 172/21

Policja; Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 czerwca 2021 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu z dnia 11 stycznia 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ponownego naliczenia, wyrównania wysokości i wypłaty należnego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w [...] z dnia 23 listopada 2020 r., nr [...].

Uzasadnienie

Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego stanowi skarga wniesiona przez P. P. (dalej: strona, skarżący) na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu (dalej: organ odwoławczy lub KWP w Opolu) z dnia 11 stycznia 2021 r., nr [...] Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie prawnym i faktycznym:

Wnioskiem z dnia 15 listopada 2018 r. strona wystąpiła do Komendanta Powiatowego Policji w [...] (dalej: organ pierwszej instancji, KPP w [...] ) o wznowienie postępowania administracyjnego na podstawie art. 145a § 1 K.p.a. w sprawie wysokości i wypłaty należnego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop (wypoczynkowy i dodatkowy) oraz ponowne przeliczenie wysokości tego ekwiwalentu, jaki otrzymała w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji z dniem 15 kwietnia 2011 r., z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego (TK) z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15. We wniosku podniosła, że na podstawie art. 115a ustawy o Policji wypłacono jej ekwiwalent za niewykorzystane urlopy, przy czym wysokość ekwiwalentu ustalono w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Wskazanym wyrokiem TK z dnia 30 października 2018 r. przepis art. 115a ustawy o Policji stanowiący o zastosowaniu mnożnika 1/30 został uznany za niezgodny z Konstytucją RP. Trybunał stwierdził, że metoda obliczania ekwiwalentu zawarta w ustawie o Policji jest mniej korzystna niż metoda, w której czynnikiem jest liczba 1/22 lub 1/21. W konsekwencji, zdaniem strony, przez zastosowanie niekonstytucyjnego przepisu naruszono jej interesy, gdyż zaniżono należne świadczenie, co z kolei uzasadnia żądanie ponownego przeliczenia przysługującego ekwiwalentu i wypłacenia jego różnicy wraz z odsetkami, z uwzględnieniem prawidłowego mnożnika stosowanego wobec funkcjonariuszy w innych służbach mundurowych.