Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 maja 2021 r., sygn. VI SA/Wa 966/21

Drogi publiczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Lemiesz Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędzia NSA Zdzisław Romanowski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 31 maja 2021 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną w tej sprawie do Sądu decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej też organ, Główny Inspektor, GITD) po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy wniesionego przez A. M.(dalej skarżąca, strona), utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] września 2020 r. nr [...] nakładającą na skarżącą karę pieniężną w wysokości 1500 zł za wykonywanie przejazdu po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej.

Wydając zaskarżoną decyzję organ działał na podstawie art. 127 § 3 w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., dalej k.p.a.), art.13 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 13k ust. 1 pkt 2, art.13k ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 470 ze zm., dalej ustawa o drogach publicznych, u.d.p.) oraz załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 marca 2011 r. w sprawie dróg krajowych lub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną, oraz wysokości stawek opłaty elektronicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 890 ze zm., dalej rozporządzenie Rady Ministrów z 22 marca 2011 r.), art. 50 pkt 1 lit. j), art. 51 ust. 6 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 2140 ze zm., dalej ustawa o transporcie drogowym).

Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

W dniu [...] kwietnia 2020 r. o godzinie [...] urządzenie kontrolne zainstalowane na bramownicy znajdującej się w pasie drogowym płatnego odcinka drogi krajowej [...] węzeł [...] - węzeł [...] zarejestrowało przejazd zespołu pojazdów złożonego z samochodu ciężarowego o numerze rejestracyjnym [...] oraz przyczepy o numerze rejestracyjnym [...]. Przejazd został udokumentowany zdjęciem z tego urządzenia. Na podstawie informacji znajdujących się w systemie elektronicznego poboru opłat (kontrola stacjonarna) ustalono, że ww. pojazd samochodowy/zespół pojazdów nie został wyposażony w urządzenie, o którym mowa w art. 13i ust. 3 ustawy o drogach publicznych (viaBox), co skutkowało naruszeniem obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej. Na podstawie danych z Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPiK) ustalono, że dopuszczalna masa całkowita (DMC) kontrolowanego zespołu pojazdów przekraczała 3,5 tony (tj. pojazd samochodowy - 3000 kg, przyczepa - 750 kg, razem 3750 kg). Posiadaczem pojazdu/zespołu w dniu zdarzenia (odnotowania naruszenia) była A. M.(skarżąca).