Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 marca 2021 r., sygn. III SA/Wa 2433/20

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Radosław Teresiak, Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Gurba, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 marca 2021 r. sprawy ze skargi P.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu wraz z pozostałym członkiem zarządu oraz spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za czerwiec 2014 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lipca 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. ("Naczelnik", "NUS" lub "Organ I instancji") wszczął postępowanie podatkowe w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej P.S. ("Skarżący, "Strona") za zaległość podatkową I. Sp. z o.o. w W. w podatku od towarów i usług za czerwiec 2014 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami postępowania egzekucyjnego. Przedmiotowe postępowanie zostało zakończone decyzją Naczelnika z dnia [...] listopada 2019 r. Naczelnik uznał w niej, że zaszły konieczne przesłanki pozytywne dla przeniesienia na Skarżącego odpowiedzialności podatkowej, nie zaszła zaś żadna przesłanka negatywna.

W odwołaniu pełnomocnik Strony zarzucił skarżonej decyzji Naczelnika naruszenie art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 187 § 1, art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej też "O.p."), poprzez zaniechanie wyjaśnienia, z jaką datą wygasł mandat Skarżącego do pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki, a także naruszenie art. 121 § 1, art. 122. art. 124, art. 187 § 1 i 2, art. 180 § 1 oraz 188 w zw. z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez nieustosunkowanie się w ogóle bądź negatywne ustosunkowanie się do wniosków dowodowych Strony, mających na celu wykazanie okoliczności zwalniających z odpowiedzialności, a dotyczących braku podstaw do wystąpienia o upadłość bądź restrukturyzację spółki w okresie sprawowania mandatu członka zarządu, zatem i braku winy Skarżącego w zaniechaniu takiego wystąpienia. Skarżący zarzucił też naruszenie art. 116 § 1 i 2 w zw. z art. 67a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 10, art. 11 ust 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2015 r., poz. 233 ze zm.) w brzmieniu do 31 grudnia 2015 r., a także art. 11 ust 1 i 2 w zw. z art. 21 ust 1 ustawy Prawo upadłościowe (za okres od 1 stycznia 2016 r.), poprzez przyjęcie istnienia obowiązku Skarżącego wystąpienia o ogłoszenie upadłości bądź restrukturyzację zarządzanej spółki z punktu widzenia zaległości podatkowych powstałych po wygaśnięciu mandatu prezesa zarządu oraz potwierdzonej ostateczną decyzją z kwietnia 2017 r., określającą wysokość zobowiązania podatkowego, w sytuacji, gdy spółka uzyskała decyzję o rozłożeniu przedmiotowej zaległości na raty, której ustalenia były realizowane w roku 2017.