Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 marca 2021 r., sygn. IV SA/Po 1967/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Świerczak (spr.) Sędzia WSA Maciej Busz Asesor sądowy WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 marca 2021 r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] października 2020 r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania H. S. od decyzji Wójta Gminy O. Wlkp. z [...] września 2020 r. Nr [...] o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Decyzję tę wydano w następujących okolicznościach.

Ww. decyzją z [...] września 2020 r. Wójt Gminy O. Wlkp. odmówił H. S. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad synem W. S. posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Przyczyną odmowy był fakt pobierania przez wnioskodawczynię emerytury z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 111 ze zm., dalej: uśr) świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury (....).

W odwołaniu H. S. zarzuciła organowi I instancji naruszenie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a uśr poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że pobieranie przez stronę świadczenia emerytalnego stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Wskazała, że organ pominął przepis art. 27 ust. 5 uśr, z którego wynika, że przy zbiegu uprawnień do świadczeń uregulowanych w powołanej ustawie stronie przysługuje prawo do wyboru korzystniejszego świadczenia.

Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji SKO w K. przywołało treść przepisów art. 17 ust. 1, ust. 1b, ust. 5 pkt 1 lit. a uśr, by następnie stwierdzić, że istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy strona spełnia przesłanki do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy jednocześnie korzysta z prawa do emerytury. W ocenie Kolegium powołane przepisy są na tyle jasne, że nie wymagają żadnej wykładni, zgodnie z obowiązującą w systemie prawa zasadą clara non sunt interpretanda. Art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a uśr zawiera normę bezwzględnie obowiązującą i nie pozostawia organom administracji żadnego luzu decyzyjnego. Okoliczność uzyskiwania przez H. S. emerytury stanowi negatywną przesłankę przyznania jej świadczenia pielęgnacyjnego. Pomimo tego, że strona może mieć uzasadnione poczucie krzywdy i niesprawiedliwości, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego nie jest możliwe, gdy osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do świadczenia wymienionego w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) uśr.