Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 marca 2021 r., sygn. I SA/Łd 111/21

Podatek akcyzowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędziowie: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 marca 2021 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. numer [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za luty 2017 r. oddala skargę. A.B.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł. prowadził wobec A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. (dalej: skarżąca, spółka) postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym. Kontrola udokumentowana protokołem z dnia 28 lutego 2017 r. wykazała, że spółka nieprawidłowo zaklasyfikowała produkowany w składzie podatkowym preparat smarowy o nazwie A do kodu CN 3403, bowiem prawidłową klasyfikacją powinien być kod CN 2710. Wobec powyższego decyzją z dnia [...] r. Naczelnik I Urzędu Skarbowego Ł.-G. w Ł. (dalej jako: organ I instancji, NUS), działając na podstawie art. 6, art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 10 ust. 1, art. 12, art. 13 ust. 1, art. 21 ust. 1, art.86 ust.1 pkt 2, art. 88 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r. poz. 864 ze zm., dalej jako: u.p.a.), określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiąc luty 2017 r. w wysokości 9.877 zł.

Po rozpatrzeniu odwołania od tej decyzji Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. (dalej jako: DIAS, organ odwoławczy), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, dalej: O.p.) decyzją z dnia [...] r. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że podziela stanowisko organu I instancji, że olej smarowy o nazwie A wyprodukowany w składzie podatkowym Spółki należy zataryfikować do kodu CN 2710, a nie do kodu CN 3403, jak zadeklarowała skarżąca. Skarżąca była podmiotem prowadzącym skład podatkowy, w którym produkowała wyroby akcyzowe, nie posiadała statusu podmiotu zużywającego lub pośredniczącego, ani z takimi podmiotami nie prowadziła współpracy w zakresie dostarczania tym podmiotom wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym. Wyroby akcyzowe skarżąca sprzedawała odbiorcom krajowym niebędącym podmiotami zużywającymi lub pośredniczącymi ani nie pośredniczyła w dostarczaniu wyrobów akcyzowych pomiędzy tymi podmiotami. Na okoliczność przemieszczania wyrobów akcyzowych korzystających ze zwolnienia z akcyzy ze względu na przeznaczenie skarżąca nie składała również zabezpieczenia akcyzowego ani nie dołączała do przemieszczanych wyrobów żadnych dokumentów dostawy. Zatem wyroby akcyzowe produkowane w składzie podatkowym nie mogą skorzystać ze zwolnienia z akcyzy ze względu na przeznaczenie z uwagi na niespełnione warunki, pod którymi zwolnienie to może nastąpić.