Wyrok WSA w Opolu z dnia 29 stycznia 2021 r., sygn. I SA/Op 328/20

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędzia WSA Marta Wojciechowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi W. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 11 września 2020 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2012r. oraz kwoty podatku do zapłaty oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 11 września 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Opolu (dalej jako Dyrektor Izby lub DIAS w Opolu), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm. - dalej w skrócie "op") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu z 25 lipca 2019 r., którą określono W. G. (dalej jako: podatnik, strona, skarżący) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2012 r. w wysokości: 28.086 zł oraz kwotę podatku do zapłaty za ten miesiąc w wysokości 8.487 zł na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.- dalej w skrócie: "uptu") oraz umorzono postępowanie w sprawie rozliczenia podatku od towarów i usług za: marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień, październik i listopad 2012 r. oraz określenia kwoty podatku do zapłaty w trybie art. 108 ust.1 uptu za: kwiecień, maj, wrzesień i październik 2012 r.

Decyzję powyższą wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Podatnik w 2012 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą A w zakresie świadczenia usług budowlanych.

Na podstawie upoważnienia z 21 stycznia 2016 r. u podatnika przeprowadzona została kontrola podatkowa m.in. w zakresie podatku VAT za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2012 r. W jej toku stwierdzono nieprawidłowości (opisane w protokole doręczonym stronie 9 grudnia 2016 r.), w następstwie których organ zakwestionował rzetelność prowadzonych przez podatnika rejestrów zakupu i sprzedaży VAT, jako nie odzwierciedlających rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych i stwierdził, że w myśl art. 193 § 6 op nie mogą one stanowić dowodu w sprawie (co znalazło odzwierciedlenie w protokole badania ksiąg z 9 grudnia 2016 r.).