Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 stycznia 2021 r., sygn. I SA/Gl 290/20

Finanse publiczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.), Sędziowie WSA Krzysztof Kandut, Beata Machcińska, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w likwidacji w R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem oraz pobranej w nadmiernej wysokości 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 3.617 (trzy tysiące sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 107 § 1 i § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej: K.p.a.) - po rozpatrzeniu odwołania A Spółki z o.o. w likwidacji z siedzibą w R. (dalej Spółka, skarżąca) od decyzji Prezydenta Miasta R. z [...]r., nr [...] określającej wysokość dotacji celowej do zwrotu, jako wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w kwocie [...] zł oraz pobranej w nadmiernej wysokości w kwocie [...] zł przyznanej na wsparcie realizacji zdania publicznego pn. "[...] w R." - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W jej uzasadnieniu podano, że motywy i argumenty podjętego rozstrzygnięcia zostały szczegółowo zawarte w uzasadnieniu decyzji organu I instancji.

Analizując wniesione przez Spółkę odwołanie od decyzji organu I instancji, w której domagała się jej uchylenia i umorzenia postępowania w całości, SKO wskazało, że została ona wydana na skutek ponownego rozpoznania sprawy, albowiem decyzją z [...]r. uchyliło decyzję organu I instancji z [...]r. i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania temu organowi.

Kolegium powołało art. 60 ust. 1 pkt 1 oraz art. 61 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pkt 4, a także art. 252 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 3, ust. 5 i ust. 6 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 869 ze zm., dalej: u.f.p.). Ponadto wskazało, że do spraw z art. 60 u.f.p., nieuregulowanych w niniejszej ustawie, na mocy art. 67 tej ustawy mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, dalej K.p.a.) i odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, dalej O.p.). W jego ocenie powołane przepisy oznaczają, że obowiązek zwrotu dotacji, o którym mowa w art. 252 u.f.p. wynika z mocy prawa (ex lege) a jak wskazuje się w judykaturze i orzecznictwie, decyzja w przedmiocie zwrotu dotacji ma charakter deklaratoryjny, bowiem zobowiązanie do zwrotu decyzji powstaje z mocy prawa.