Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2021 r., sygn. III SA/Gd 737/20

Wodne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi Miejskich Wodociągów i Kanalizacji [...] Spółki z o.o. z siedzibą [...] na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni [...] Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia 28 maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty stałej za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 28 maja 2020r. Dyrektor Zarządu Zlewni w (...) Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie określił "A" Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. opłatę stałą za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych do wód za okres od 1 stycznia 2020 r. - 31 grudnia 2020 r. w wysokości 1046 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał na treść art. 271 ust. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (t. j.: Dz. U. 2020 r. poz. 310 ze zm., powoływanej dalej jako: "u.p.w."), zgodnie z którym wysokość opłaty stałej za odprowadzanie do wód: wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast - ustala się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, czasu wyrażonego w dniach i określonej w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalnej ilości wód, wyrażonej w m3/s, odprowadzanych do wód.

Dyrektor stwierdził, że wysokość opłaty stałej za usługi wodne ustala się co do zasady za cały rok kalendarzowy. Zgodnie z art. 271 ust. 6 Prawo wodne podmiot obowiązany do ponoszenia opłat za usługi wodne wnosi opłatę stałą na rachunek bankowy Wód Polskich w 4 równych ratach kwartalnych nie później niż do końca miesiąca następującego po upływie każdego kwartału. Z powyższego wynika, że opłata stała ustalana w formie informacji rocznej, płatna jest kwartalnie w czterech ratach podkreślając tym samym, iż odnosi się ona do roku kalendarzowego, czyli 366 dni.

Spółka wskazywała w toku postępowania, iż na podstawie deszczomierzy należących do podmiotu średnia ilość dni z opadem w latach 2013-2018 wyniosła 150 dni, a wg deszczomierzy należących do "A" w B. w latach 2011-2018 średnia ilość tych dni wyniosła 163. Na podstawie tych danych, zdaniem spółki, można przyjąć, że średnioroczna ilość dni z opadem nie przekracza 170 dni.

Zdaniem organu, założenie takie jest błędne, bowiem gdyby je przyjąć

i oprzeć wyliczenie opłaty stałej na liczbie 170 dni z opadami, to przybliżyłoby ją do założeń opłaty zmiennej, która odzwierciedla rzeczywisty obraz liczby dni w roku

z opadami. Opłata stała stanowi zaś rekompensatę za gotowość środowiska do przyjęcia wód opadowych lub roztopowych, do którego jest uprawniony podmiot pozwoleniem wodnoprawnym przez cały rok, a nie za faktyczną ilość odprowadzanych do wód - wód opadowych lub roztopowych.

Organ przywołał treść art. 273 ust. 6 u.p.w. twierdząc, że spółka korzysta

z usługi wodnej na podstawie pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie oczyszczonych wód opadowych i roztopowych do rzeki B. w ilościach oznaczonych w metrach sześciennych jako: maksymalne na godzinę, średnie na dobę i maksymalne na rok.

Określenia wysokości opłaty stałej organ dokonał w oparciu o normę prawną wynikającą z powołanego wyżej art. 271 ust. 4 u.p.w. oraz § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych opłat za usługi wodne (Dz. U. poz. 2502 ze zm.). Z przepisu tego wynika, że jednostkowa stawka opłaty za usługi wodne za odprowadzanie do wód - wód opadowych lub roztopowych w formie opłaty stałej wynosi 2,50 zł na dobę za 1 m³/s za określoną w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalną ilość wód opadowych lub roztopowych odprowadzanych do wód z otwartych lub zamkniętych systemów kanalizacji deszczowej służących do odprowadzania opadów atmosferycznych.

W rozpoznawanej sprawie opłata została zatem określona jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, wynoszącej 2,50 zł, czasu wyrażonego w dniach, wynoszącego 366 dni i wielkości maksymalnego zrzutu wyrażonej w metrach sześciennych na godzinę - określonej w pozwoleniu wodnoprawnym - przeliczonej na metry sześcienne na sekundę.

"A" Sp. z o. o. z siedzibą w B. zaskarżyła powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wnosząc o jej uchylenie.

Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie:

1. naruszenie art. 271 ust. 4 pkt 1 u.p.w. poprzez błędną wykładnię i przyjęcie za podstawę obliczenia opłaty stałej parametru czasu wyrażonego w dniach i wynoszącego 366 dni, w sytuacji, gdy w przedmiotowej sprawie podstawą winien być parametr wynoszący 170 dni, czyli ilość dni faktycznego odprowadzania wód opadowych i roztopowych, a w konsekwencji ustalenie opłaty stałej, która narusza warunki określone w pozwoleniu wodno prawnym;

2. naruszenie art. 7a § 1 k.p.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, wyrażające się w rozstrzygnięciu na niekorzyść strony wątpliwości, co do treści normy prawnej, w postępowaniu administracyjnym, którego przedmiotem jest nałożenie na stronę obowiązku o charakterze pieniężnym;

3. naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., polegające na niewyczerpującym rozpatrzeniu materiału dowodowego, zgromadzonego w sprawie oraz na jego dowolnej ocenie, wyrażające się w zignorowaniu informacji, wynikających m.in. z obserwacji i analizy danych uzyskanych z deszczomierzy należących do skarżącego oraz z diagramów klimatycznych, dostępnych na stronie www.meteoblue.com a także analizy danych z deszczomierzy należących do "A" w B., dotyczących średniej ilości dni w roku, w którym występują opady.

W uzasadnieniu strona skarżąca wskazała, że organ w sposób bezpodstawny przyjął do ustalenia nałożonej na spółkę opłaty , że czynnik określony przez ustawodawcę jako "dzienny" jest tożsamy z liczbą dni w całym roku kalendarzowym, czyli równy 366 dniom. Zdaniem skarżącej, należało przyjąć współczynnik oparty na ilości dni z opadami ustalonymi na podstawie obserwacji i badań naukowych dla Miasta B. i powinien on wynosić 170 dni.

Charakter opłat za usługi wodne jako daniny publicznej wymaga od organu stosowania wykładni prawa zawężającej ingerencję w uprawnienia jednostki i stosowania zasady rozstrzygania wątpliwości interpretacyjnych na korzyść strony, której organ w przedmiotowej sprawie nie zastosował, nie podejmując przy tym działań w kierunku zebrania materiału dowodowego, mającego na celu wyjaśnienie okoliczności sprawy i rzetelnego uzasadnienia wydanej decyzji. Zezwolono na wprowadzanie wód opadowych i roztopowych do wód nie wskazując konkretnie w pozwoleniu ilości dni, kiedy dochodzić będzie do wprowadzania wód opadowych i roztopowych do wód. Wprowadzając do decyzji ten element ten sam organ, który ustalił opłatę stałą za usługi wodne, nie wziął pod uwagę, iż opady atmosferyczne w B. wynoszą średniorocznie 170 dni w roku.

Skoro opłata stała określana jest w wymiarze rocznym, to logiczną i znajdującą językowe uzasadnienie jest taka wykładnia art. 271 ust. 4 u.p.w., zgodnie z którą dla ustalenia tej opłaty należy przyjmować taką ilość dni w roku, w których może faktycznie, zgodnie z pozwoleniem wodnoprawnym, dochodzić do odprowadzania wód opadowych i roztopowych. Istotą pozwolenia wodnoprawnego jest określona w tej decyzji możliwość korzystania z wód lub też oddziaływania na wody. Wydając takie pozwolenie organ administracji publicznej pozwala jednocześnie wnioskodawcy, aby w określony sposób mógł on na wody oddziaływać. W tym wypadku zezwolono skarżącej spółce na to, aby do wód wprowadzała wody opadowe i roztopowe.

Nie jest możliwe, by tak, jak przyjął organ w zakwestionowanej decyzji, odprowadzanie wód opadowych i roztopowych odbywało się przez wszystkie dni w roku. Przyjęcie przez organ do wyliczenia opłaty stałej ilości dni deszczowych - 366, doprowadziło więc do wymierzenia opłaty w wysokości nieodzwierciedlającej kosztów rzeczywistego, a także dopuszczalnego i legalnego odprowadzania wód opadowych i roztopowych do wód. Organ całkowicie błędnie założył, że odprowadzanie wód opadowych i roztopowych następuje codziennie, a zatem, że w B. codziennie pada. Jest zaś rzeczą powszechnie wiadomą, że w B. nie występują codziennie opady.

Mając na uwadze brak jednoznacznego stanowiska ustawodawcy w odniesieniu do czasu wyrażonego w dniach, przyjmowanego do ustalenia opłaty stałej, strona skarżąca zarzuciła organowi, że wykorzystując do ustalenia opłaty stałej za odprowadzanie wód opadowych i roztopowych do wód ilości dni potencjalnie deszczowych, wbrew dyspozycji art. 7a § 1 k.p.a., nie rozstrzygnął wątpliwości interpretacyjnych przepisu art. 271 ust. 4 u.p.w. na korzyść strony zobowiązanej do wniesienia opłaty. Charakter opłat za usługi wodne jako danin publicznych wymaga od organu uwzględnienia tego przy wykładni przepisów określających sposób ich obliczania. Interpretacja przepisów prawa może powodować trudności, natomiast nie usprawiedliwia to rozstrzygania wątpliwości interpretacyjnych na niekorzyść strony, jak nastąpiło to w niniejszej sprawie. W konsekwencji uznać należy, iż w rozpoznawanej sprawie doszło do wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem przepisu art. 7a § 1 k.p.a. w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, co doprowadziło do naruszenia przepisu art. 271 ust. 4 u.p.w. poprzez ustalenie rocznej opłaty stałej w wysokości nieadekwatnej do faktycznej rocznej ilości dni z opadami.

W ocenie skarżącej organ naruszył także art. 8 § 1 k.p.a., a konkretnie wyrażoną w przepisie zasadę proporcjonalności, gdyż celem, który ma zostać osiągnięty poprzez nałożenie opłaty stałej za odprowadzanie wód opadowych i roztopowych do wód, było swoiste zniwelowanie negatywnych skutków dla środowiska wywołanych niekorzystnym działaniem podmiotów. Oznacza to tym samym, że istotą opłaty jest ustalenie jej na poziomie adekwatnym do faktycznie odprowadzanych wód opadowych i roztopowych.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Zarządu Zlewni w (...) Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

W świetle art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2167 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Zgodnie z art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej: "p.p.s.a.") uwzględnienie skargi następuje w przypadku: naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub innego naruszenia przepisów postępowania, jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy (pkt 1), a także w przypadku stwierdzenia przyczyn powodujących nieważność kontrolowanego aktu (pkt 2) lub jego wydania z naruszeniem prawa (pkt 3). W przypadku natomiast uznania, że skarga nie ma uzasadnionych podstaw podlega ona oddaleniu, na podstawie art. 151 p.p.s.a. Stosownie natomiast do art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd wydaje rozstrzygnięcie w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W tak określonym zakresie kognicji Sąd uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowiły przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (t.j.: t. j. Dz. U. 2020 r. poz. 310 ze zm. - dalej jako: "u.p.w.") oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2502 ze zm. - dalej zwanego rozporządzeniem z dnia 22 grudnia 2017 r.).

Zgodnie z art. 35 ust. 1 u.p.w. usługi wodne polegają na zapewnieniu gospodarstwom domowym, podmiotom publicznym oraz podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą możliwości korzystania z wód w zakresie wykraczającym poza zakres powszechnego, zwykłego oraz szczególnego korzystania z wód, przy czym - w myśl art. 35 ust. 3 pkt 7 u.p.w. - usługi wodne obejmują odprowadzanie do wód lub urządzeń wodnych - wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo w systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast.

Stosownie do art. 268 ust. 1 pkt 3 lit. a/ u.p.w. za odprowadzanie do wód - wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast, uiszcza się opłaty za usługi wodne.

Zgodnie z art. 270 ust. 11 u.p.w. opłata za usługi wodne za odprowadzanie do wód - wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast, składa się

z opłaty stałej oraz opłaty zmiennej zależnej od istnienia urządzeń do retencjonowania wody z terenów uszczelnionych.

Zgodnie z art. 271 ust. 1 pkt 3 lit. a/ u.p.w. wysokość opłaty stałej za odprowadzanie do wód - wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast, ustalają Wody Polskie oraz przekazują podmiotom obowiązanym do ponoszenia opłat za usługi wodne w formie informacji rocznej, zawierającej także sposób obliczenia tej opłaty.

Jak stanowi art. 271 ust. 4 pkt 1 u.p.w. wysokość opłaty stałej za odprowadzanie do wód - wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast, ustala się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, czasu wyrażonego w dniach i określonej w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalnej ilości wód, wyrażonej w m³/s, odprowadzanych do wód.

Natomiast zgodnie z art. 552 a. pkt 2 w przypadku gdy pozwolenie wodnoprawne albo pozwolenie zintegrowane nie określa zakresu korzystania z wód w m3/s, ustalenia wysokości opłaty stałej za usługi wodne, o których mowa w art. 271 ust. 4, dokonuje się z uwzględnieniem wyrażonych w m3 na godzinę maksymalnych ilości możliwych do odprowadzania do wód - wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast, określonych w pozwoleniach wodnoprawnych albo pozwoleniach zintegrowanych i przeliczonych na m3/s. Przepis ten stosuje się, zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 11 września 2019 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2170) po raz pierwszy do opłat stałych za usługi wodne za rok 2020.

Istota sporu w rozpoznawanej sprawie koncentruje się na dokonanej przez organ wykładni art. 271 ust. 4 pkt 1 u.p.w.

W ocenie skarżącej organ naruszył powołany przepis błędnie uznając za podstawę obliczenia opłaty stałej parametr czasu wyrażonego w dniach bez odniesienia go do ilości dni faktycznego odprowadzania wód opadowych i roztopowych przez spółkę, dokonując tym samym nieprawidłowego założenia, że w B. codziennie pada, a w związku z tym odprowadzanie wód opadowych i roztopowych przez spółkę następuje codziennie. Skarżąca wskazała, że skoro opłata stała określana jest w wymiarze rocznym, to logiczną i znajdującą językowe uzasadnienie jest taka wykładnia art. 271 ust. 4 u.p.w., zgodnie z którą dla ustalenia tej opłaty należy przyjmować taką ilość dni w roku, w których może faktycznie, zgodnie z pozwoleniem wodnoprawnym, dochodzić do odprowadzania wód opadowych i roztopowych.

Stanowiska tego nie sposób jednak podzielić. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wyrażony został już pogląd - z którym Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie w pełni się zgadza - że czynnik czasu korzystania

z wód jako element iloczynu będącego podstawą obliczenia wysokości opłaty stałej za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast, nie może być rozumiany jako okres rzeczywistego odprowadzania wód opadowych lub roztopowych w ciągu roku (zob. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 września 2019 r., sygn. akt II SA/Rz 653/19, LEX nr 2725460; por. także wyrok WSA w Szczecinie z dnia 20 września 2018 r., sygn. akt II SA/Sz 838/18, LEX nr 2563729). Przyjąć bowiem należy, że ustawodawca wprowadzając podział opłat za usługi wodne na opłaty stałe i opłaty zmienne, wyraźnie zmierzał do osiągnięcia odmiennego celu i zróżnicowania charakteru tych opłat. Opłata stała stanowi ustalany abstrakcyjnie, według określonego wzoru, ekwiwalent za gotowość środowiska do świadczenia usług określonych w pozwoleniu wodnoprawnym. Opłata ta naliczana jest niejako ryczałtowo, w taki sam sposób w stosunku do wszystkich podmiotów korzystających z określonych usług wodnych, a jej wysokość jest zróżnicowana w zależności od treści pozwolenia wodnoprawnego. Z kolei opłata zmienna, wnoszona za określone w ustawie usługi wodne, stanowi zindywidualizowany ekwiwalent za korzystanie ze środowiska, uzależniony od różnych dodatkowych czynników np. istnienia urządzeń do retencjonowania wody z terenów uszczelnionych (zob. art. 270 ust. 11 u.p.w.) czy też właśnie dodatkowych parametrów mierzalnych, jak w przypadku faktycznego poboru wód podziemnych lub wód powierzchniowych (zob. art. 270 ust. 1 u.p.w.). O ile zatem wysokość opłaty zmiennej jest uzależniona od faktycznej ingerencji w środowisko naturalne, o tyle wysokość opłaty stałej, kształtują te same czynniki, a jej wysokość zależy wyłącznie od ilości, w tym przypadku odprowadzanych wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej, określonych w pozwoleniu wodnoprawnym, bowiem pozostałe parametry są identyczne dla wszystkich podmiotów.

Co istotne, ustawodawca nie określił w żaden sposób dni od ilości których uzależniona jest opłata stała jako dni "z opadami", choć np. w art. 409 ust. 6 u.p.w. wskazał, że operat wodnoprawny sporządzany w celu uzyskania pozwolenia wodnoprawnego powinien określać "czas wyrażony w dniach, kiedy następuje odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych do wód". Zatem można przyjąć, że ustawodawca, gdy ustanawia normy dotyczące dni "opadowych" wyraźnie je określa w tekście przepisu.

Zwrócić należy ponadto uwagę na to, że pozwolenie wodnoprawne jest wydawane na czas określony. Z kolei z art. 271 ust. 1 u.p.w. wynika, że opłata ustalana jest w formie informacji rocznej, zaś w art. 271 ust. 6 u.p.w. wskazano, że podmiot obowiązany do ponoszenia opłat za usługi wodne wnosi opłatę stałą na rachunek bankowy Wód Polskich w 4 równych ratach kwartalnych nie później niż do końca miesiąca następującego po upływie każdego kwartału. Zatem już z samego sformułowania, że opłata ma być uiszczona w równych (czterech) ratach kwartalnych, wynika założenie ustawodawcy, że roczny wymiar opłaty ma charakter stały i od początku roku z góry ustalony, co wskazuje, że przy ustalaniu wysokości tej opłaty nie ma znaczenia rzeczywista ilość wykorzystanych wód w ciągu roku (wiążąca się np. z faktyczną ilością dni odprowadzania wód opadowych lub roztopowych do wód). Jeśli założenie to byłoby przeciwne, ustawodawca nie mógłby przyjąć, że za każdy z czterech kwartałów wysokość opłaty będzie równa, skoro w każdym kwartale ilość wykorzystanych wód (czyli odprowadzonych wód opadowych lub roztopowych) mogłaby być inna (np. w miesiącach intensywnych opadów lub roztopów).

Należy zatem przyjąć, że w przypadku opłaty stałej ustawodawca nie przewidział możliwości pomiaru faktycznej ilości wód odprowadzanych. Przepis art. 271 ust. 4 pkt 1 u.p.w. przewiduje bowiem, że wysokość opłaty stałej za odprowadzanie do wód - wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast, ustala się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, czasu wyrażonego w dniach i określonej w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalnej ilości wód, wyrażonej w m³/s, odprowadzanych do wód. Czynnik powyższego iloczynu w postaci "określonej w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalnej ilości wód, wyrażonej w m³/s" nawiązuje wprost do wartości niezależnej od faktycznej (rzeczywistej) ilości wód odprowadzanych (bowiem każdorazowo ma być to ilość maksymalna określona we właściwym pozwoleniu). Również czynnik czasu odprowadzania wód ("czas wyrażony w dniach") ma charakter stały i niezależny od faktycznej (realnej) ilości dni odprowadzania. Skoro opłata stała - jak już wyżej stwierdzono - ma charakter roczny i uniezależniony od faktycznej ilości dni odprowadzania, to niewątpliwie czynnik czasowy iloczynu ("czas wyrażony w dniach") musi obejmować wszystkie dni kalendarzowe roku w liczbie co do zasady 365 (z wyjątkiem lat przestępnych - 366).

Art. 7a §1 k.p.a. stanowi, że jeżeli przedmiotem postępowania administracyjnego jest nałożenie na stronę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie stronie uprawnienia, a w sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, wątpliwości te są rozstrzygane na korzyść strony, chyba że sprzeciwiają się temu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich, na które wynik postępowania ma bezpośredni wpływ.

Skoro treść przepisu art. 271 ust. 4 pkt 1 u.p.w. nie budzi wątpliwości interpretacyjnych, to nie można podzielić zarzutu naruszenia art. 7a §1 k.p.a.

w zakresie odnoszącym się do rozumienia określonego w nim parametru "dni",

a w konsekwencji także i zarzutu naruszenia art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. z uwagi na brak konieczności prowadzenia przez organ postępowania wyjaśniającego

w oczekiwanym przez skarżącą zakresie, dotyczącym ilości dni deszczowych

w B..

Na marginesie tylko dodać można, że opłata stała ustalana jest także z tytułu odprowadzania wód roztopowych, co strona skarżąca pomija, koncentrując się wyłącznie na argumentacji związanej z ilością dni opadowych. Niewątpliwie ilość dni z opadami będzie różna w stosunku do ilości dni z roztopami, co do którego to parametru strona skarżąca żadnych danych nie przywołała.

W pozwoleniu wodnoprawnym udzielonym skarżącej w niniejszej sprawie na podstawie przepisów u.p.w. maksymalny parametr odprowadzania wód został określony w metrach sześciennych na godzinę, co w wyniku zastosowania art. 552a pkt 2 u.p.w. umożliwiło dokonanie prawidłowego wyliczenia opłaty stałej.

W tym stanie sprawy, uznając, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa Sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a.

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/