Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 stycznia 2021 r., sygn. I SA/Gd 382/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 19 lutego 2020 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej jako Naczelnik US lub organ pierwszej instancji) postanowieniem z dnia 6 listopada 2019 r. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia M. N. - (dalej jako podatnik lub skarżący) wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 rok, a decyzją z dnia 29 listopada 2019 r. określił wysokość zobowiązania podatkowego w tym podatku w kwocie 50.694,00 zł.

Po rozpatrzeniu wniesionego przez stronę odwołania, decyzją z dnia 19 lutego 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej jako Dyrektor IAS lub organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że podatnik w 2015 r. był pracownikiem spółki A z siedzibą w Norwegii. W 2017 roku podatnik wykonywał pracę na stanowisku Chief Officer na pokładzie statku FPSO B pod banderą Bahama, eksploatowanego przez C (Brazylia), a statek działał w rejonie Tartaruga Verde pole naftowe przynależące do Brazylii. W złożonym zeznaniu podatkowym PIT-36 za 2015 rok podatnik wykazał, że całość dochodów uzyskanych w roku podatkowym 2015 pochodziła ze źródeł położonych na terytorium Norwegii. Do całości uzyskanych dochodów ww. zastosował ulgę abolicyjną. Zdaniem podatnika w stosunku do jego osoby miały zastosowanie przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy rządami Polski oraz Norwegii.

Zdaniem Dyrektora IAS w decyzji organu pierwszej instancji trafnie wskazano, że statek morski, na którym podatnik był zatrudniony w 2015 roku jest wykorzystywany jako jednostka typu offshore FPSO, czyli Pływające Punkty Produkcji, Przechowywania i Załadunku (pływający zakład przetwórstwa oleju) - skutkiem czego nie był eksploatowany w transporcie międzynarodowym w rozumieniu Konwencji polsko-norweskiej. Zatem statek, na którym podatnik świadczył pracę najemną w 2015 roku, nie był w ogóle wykorzystywany do transportu.