Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Rz 1179/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Elżbieta Mazur-Selwa WSA Ewa Partyka /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu należności za usługi opiekuńcze uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...].

Uzasadnienie

Przedmiotem kontroli Sądu jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") utrzymująca w mocy decyzję Wójta Gminy (dalej: "organ I instancji") z dnia [...] lipca 2020 r. Nr [...] w przedmiocie zobowiązania J. O. (dalej: "skarżąca") do zwrotu należności za usługi opiekuńcze.

W podstawie prawnej decyzji organ powołał art. 17 pkt 1 i art. 138 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 256, ze zm.; dalej: "k.p.a.") oraz art. 104 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U z 2019 r. poz. 1507 ze zm.; dalej: "u.p.s.")

Z uzasadnienia decyzji i akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] lipca 2020 r. Nr [...], Wójt Gminy zobowiązał J. O. do zwrotu należności za usługi opiekuńcze świadczone w okresie od grudnia 2019 r. do kwietnia 2020 r. w wysokości 327,10 zł w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.

Uzasadniając decyzję organ I instancji wskazał, iż decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] skarżącej zostały przyznane usługi opiekuńcze przez 2 dni w tygodniu w ilości 2 godziny dziennie oraz została ustalona odpłatność za świadczone usługi w wysokość 4,95 zł za jedną godzinę usług. Na podstawie decyzji z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w miesiącu grudniu 2019 r. realizowano usługi opiekuńcze, a ustalony skarżącej koszt jednej godziny usług za ten miesiąc wynosił 4,00 zł. Organ wskazał, iż przy ustalaniu odpłatności za usługi opiekuńcze wzięto pod uwagę sytuację zdrowotną i wysokie koszty jakie ponosi J. O. na leczenie. Zasady ustalające przyznanie usług opiekuńczych i odpłatność za te usługi zawarte są w Uchwale Rady Gminy Nr [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. Zgodnie z nimi skarżąca kwalifikowała się do ponoszenia odpłatności za jedną godzinę usług w wysokości: w miesiącu grudniu 2019 r. 45 %, tj. 9,00 zł i została z tej odpłatności częściowo zwolniona do kwoty 4,00 zł za godzinę usług, natomiast od stycznia do kwietnia 2020 r. została ustalona odpłatność za jedną godzinę usług w wysokości 45%, tj. 9,90 zł i po częściowym zwolnieniu kwota do zapłaty wynosiła 4,95 zł. Organ wskazał, iż usługi były świadczone zgodnie z decyzjami, a J. O. nie uiściła opłaty za ani jedną godzinę usług. Jednocześnie organ stwierdził brak podstaw do zastosowania art. 104 ust. 3 u.p.s. wskazując, że odpłatność za usługi opiekuńcze została dostosowana do możliwości finansowych rodziny, biorąc pod uwagę dochody rodziny w wysokości 4. 061,35 zł miesięcznie, co dało na osobę kwotę 1. 353,78 zł, w związku z czym uznał, że zobowiązanie do zwrotu kwoty 327,10 zł nie będzie stanowić nadmiernego obciążenia dla rodziny, ani niweczyć skutków udzielonej pomocy.