Wyrok WSA w Kielcach z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Ke 857/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański, Asesor WSA Agnieszka Banach, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 czerwca 2020 r., znak: [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Ke 857/20

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 17 czerwca 2020 r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania A. G., utrzymało w mocy wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta decyzję z dnia 18 lutego 2020 r., znak: [...], o odmowie przyznania pomocy społecznej w formie jednorazowej i bezzwrotnej zapomogi w postaci zasiłku celowego na październik 2019 r. w kwocie 417 zł.

W uzasadnieniu organ II instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

A. G. w odwołaniu podniósł, że nie wnioskował o przyznanie na październik 2019 r. tzw. pomocy społecznej w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ("ups"). Zarzucił naruszenie art. 24 § 3, art. 26 § 1, art. 6, art. 7, art. 8, art. 35 § 1-3 i art. 36 § 1 Kpa. Sformułował szereg uwag co do pracy pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie (MOPR), którzy w jego ocenie działają na jego szkodę, wniósł o unieważnienie decyzji organu I instancji.

Organ odwoławczy wskazał, że organ I instancji, realizując wytyczne tut. Sądu zawarte w wyrokach zapadłych w sprawach II SA/Ke 514/17, II SA/Ke 515/17, II SA/Ke 513/17, II SA/Ke 492/17 oraz zalecenia Kolegium, w pierwszej kolejności rozpatrzył wniosek A. G. o wyłączenie pracowników MOPR, wydając postanowienia o odmowie wyłączenia M. S., A. G., M. G., M. M., S. P., D. Ł., M. T., M. S., A. S. i A. W. W ocenie Kolegium, postanowienia te zawierają argumentację pozwalającą na uznanie, że nie zachodzą okoliczności, które mogą wywołać wątpliwość co do bezstronności pracowników. Z treści wydanych postanowień wynika, że zostały one zindywidualizowane w stosunku do każdego z wymienionych przez stronę pracowników organu poprzez wskazanie jaki jest zakres zadań danego pracownika, czy ma kontakt ze stroną i jaka jest częstotliwość tych kontaktów, udziału danego pracownika w postępowaniu z wniosku strony. Organ ustalił więc, czy strona ma podstawy by w aspekcie czynności konkretnego pracownika kwestionować jego pracę - mając na uwadze podniesione zarzuty strony. Nie ma zatem podstaw do kwestionowania wiarygodności ustaleń, iż pracownicy przy wykonywaniu powierzonych im zadań są bezstronni, obiektywni i rzetelni. Wydane postanowienia, zdaniem Kolegium, pozwalają na ocenę, że podstawy wyłączenia zostały przez bezpośrednich przełożonych pracowników w sposób rzetelny i fachowy rozpatrzone. Tym samym podzielono stanowisko organu I instancji, że nie istnieją okoliczności, które mogą wywołać wątpliwość co do bezstronności ww. pracowników, a tym samym, że nie zachodzi konieczność ich wyłączenia od udziału w przedmiotowym postępowaniu. Organ odwoławczy zauważył dodatkowo, że skarżący, pomimo sugerowania, że dysponuje dowodami na działanie pracowników MOPR na jego szkodę, tworzenie fałszywych dowodów itd., dotychczas nie przedstawił tych dowodów, co uniemożliwia ich weryfikację i ocenę. Jeżeli zaś strona dysponuje wiedzą oraz dowodami o popełnieniu przestępstwa to sama może powiadomić właściwe organy ścigania.