Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. III SA/Gl 484/20
Kara administracyjna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik Sędzia WSA Marzanna Sałuda po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi B. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego (GITD), utrzymał w mocy własną decyzję z [...] r., nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności prawomocnej decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego ([...]WITD) z [...] r. nr [...] o nałożeniu na B. C. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A z siedzibą w B. (skarżący), kary pieniężnej w wysokości 10.000,00 zł za niepoddanie się lub uniemożliwieniem przeprowadzenia kontroli w całości lub w części, tj. naruszenie lp.1.5 załącznika nr 3 do ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2017 r., poz.2200, dalej utd). Jako podstawę prawną jej wydania organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3, art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 oraz art. 157 § 1 i 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096, dalej kpa).
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Pismem z 6 sierpnia 2019 r. reprezentujący skarżącego zawodowy pełnomocnik wniósł o stwierdzenie nieważności wskazanej wyżej decyzji [...] WITD z [...] r. o nałożeniu kary pieniężnej, gdyż narusza ona art. 157 § 2 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kpa. Decyzja ta jest prawomocna.
Decyzją z [...] r. GITD odmówił stwierdzenia nieważności wnioskowanej decyzji, gdyż nie dopatrzył się wydania jej z rażącym naruszeniem prawa.
Nie zgadzając się ze stanowiskiem organu skarżący wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy zarzucając zaskarżonej decyzji rażące naruszenie art. 92a ust. 1 i 3 oraz art. 93 ust. 1 utd w brzmieniu z daty zdarzenia poprzez akceptację nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej przy braku podstaw; niezastosowanie art. 92c utd, mimo że dowody i okoliczności sprawy wskazują, że skarżący nie miał wpływu na powstanie naruszenia, które nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których nie mógł przewidzieć; naruszenia przepisów postępowania, które miały istotny wpływ na wynika sprawy, tj. art.7, art. 8, art. 9 i art. 107 kpa. W konsekwencji skarżący wniósł o zmianę decyzji w całości i uchylenie decyzji o nałożeniu kary pieniężnej.