Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 grudnia 2020 r., sygn. I SA/Gd 863/20

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędzia WSA Irena Wesołowska, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi R.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 16 lipca 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia w całości decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (zwany dalej Dyrektorem IAS lub organem odwoławczym), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 220 oraz art. 245 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r. poz. 900ze zm.) - zwanej dalej O.p., po rozpatrzeniu odwołania R. K. (dalej jako Strona lub Skarżący) od decyzji Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z dnia 20.02.2020 r. (dalej Naczelnik UCS) odmawiającej - po przeprowadzeniu postępowania wznowionego z wniosku Strony z dnia 8.09.2016 r. - uchylenia w całości decyzji ostatecznej Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej Dyrektor UKS) z dnia 30.10.2014 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia 2011 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu Dyrektor IAS wskazał, że Dyrektor UKS wydał w dniu 30 października 2014 r. dla Strony decyzję, którą określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia 2011 r. w kwocie "0" zł oraz podatek do zapłaty z tyt. wystawionych przez ww. faktur VAT, na podstawie art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej ustawa o VAT). Ww. decyzja została skutecznie doręczona w dniu 17.11.2014 r. w trybie art. 150 O.p.

Podstawą wydania ww. decyzji były ustalenia okoliczności faktycznych sprawy, z których wynikało, że faktury VAT: