Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 listopada 2020 r., sygn. II SA/Wa 1040/20

Żołnierze zawodowi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Danuta Kania (spr.), , , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 listopada 2020 r. sprawy ze skargi M. N. na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w [...] z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest skarga M. N. (dalej: "strona", "skarżący") na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w [...] (dalej: "CWKL", "Komisja II instancji") z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej.

Skarga została złożona w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

CWKL orzeczeniem z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania strony, utrzymała w mocy orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w [...] (dalej: "RWKL", "Komisja I instancji") z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w sprawie zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej - kategoria N, Zał. 1, Grupa II - trwale niezdolny do zawodowej służby wojskowej.

W uzasadnieniu orzeczenia podano, że Komisja I instancji rozpoznała w pkt 8 orzeczenia schorzenie powodujące niezdolność do służby wojskowej, tj. zaburzenia [...], upośledzające [...] oraz schorzenia współistniejące, tj. [...] i [...], bez objawów [...] oraz blizny pozabiegowe w okolicy [...] i [...] nieupośledzające sprawności ustroju. Organ ustalił kategorię zdrowia N, Załącznik nr 1, Grupa II - trwale niezdolny do zawodowej służby wojskowej. Stwierdził, że wymienione wyżej schorzenia nie pozostają w związku ze służbą wojskową.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący zarzucił obrazę art. 7, art. 77 § 1, art. 107 § 3 i art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U z 2016 r., poz. 1726), dalej: "ustawa o służbie wojskowej", oraz § 19 i § 23 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 stycznia 2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. z 2010 r. Nr 15, poz. 80), dalej: "rozporządzenie MON z dnia 8 stycznia 2010 r.", poprzez brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz naruszenie art. 5 ust. 6 pkt 3 ustawy o służbie wojskowej w związku z § 16 rozporządzenia MON z dnia 8 stycznia 2010 r. poprzez niewłaściwe zastosowanie jego przepisów polegające na braku tożsamości schorzeń stwierdzonych u skarżącego.