Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2020 r., sygn. VII SA/Wa 892/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Janeczko (spr.), , Sędzia WSA Monika Kramek, Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 listopada 2020 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2020 r. znak [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na rozbiórkę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącego D. M. kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2020 r., znak: [...], Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej: "organ II instancji", "Minister") na podstawie art. 17 pkt 2, art. 127 § 2 oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej: "k.p.a.") oraz art. 36 ust. 1 pkt 1, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2067, dalej : "u.o.z."), po rozpatrzeniu odwołania D. M., reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika, od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej: "[...]WKZ", "organ I instancji") z dnia [...] kwietnia 2019 r., znak: [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

[...] WKZ decyzją z [...] kwietnia 2019 r., odmówił udzielenia pozwolenia na rozbiórkę budynku mieszkalnego przy ul. [...] na działce nr ew. [...] w [...], o którą wnioskował D.M. (dalej: "inwestor"). W uzasadnieniu wskazano, że przedmiotowa inwestycja planowana jest w obrębie dawnej wsi [...], która stanowi część historycznego układu urbanistycznego [...], wpisanego do rejestru zabytków decyzją z dnia [...] lipca 1955 r. i z [...] stycznia 1975 r. Organ I instancji wskazał, że przedmiotowy budynek został wzniesiony pod koniec XIX wieku, a wraz z innymi obiektami w pierzei, tworzy typową dla miejscowości zabudowę mieszkalną, w większości jedno i dwukondygnacyjną, usytuowaną kalenicowo do drogi, nakrytą dachami dwuspadowymi o pokryciu ceramicznym. Budynek ten jest charakterystycznym elementem zabytku obszarowego. Dodał jednocześnie, że przedmiotowa nieruchomość jest obiektem zamykającym pierzeję, stąd jej rozbiórka naruszyłaby wartości omawianego zabytku obszarowego wpisanego do rejestru zabytków. [...] WKZ podniósł także, że inwestor nie zadeklarował zabudowy spornej posesji po przeprowadzeniu rozbiórki. Podkreślił, że uzgadniając decyzję o warunkach zabudowy z dnia [...] czerwca 2016 r. wydaną przez Burmistrza [...], dotyczącą budowy na omawianej działce budynku przemysłowo - usługowego, dopuszczono rozbiórkę budynku mieszkalnego przy ul. [...], przy jednoczesnej budowie w tym miejscu nowego obiektu. Ponadto [...]WKZ, odwołał się w treści swojej decyzji do opinii dotyczącej stanu technicznego budynku opracowanej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, jak również do opinii dotyczącej wartości zabytkowych powyższego obiektu sporządzonej przez Narodowy Instytut Dziedzictwa Oddział Terenowy w [...].