Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 listopada 2020 r., sygn. II SA/Rz 1157/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Marcin Kamiński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 listopada 2020 r. sprawy ze sprzeciwu M. S. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego -uchyla zaskarżoną decyzję-

Uzasadnienie

Przedmiotem sprzeciwu M.S. (skarżąca) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (organ odwoławczy) z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...], uchylająca decyzję Burmistrza (organ I instancji) z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Stan faktyczny i prawny sprawy ze sprzeciwu od powyższej decyzji przedstawia się następująco.

Po rozpoznaniu wniosku skarżącej, organ I instancji decyzją z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] - odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad synem G.S.

Jako podstawę prawną decyzji organ I instancji podał art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (u.ś.r.), rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych oraz art. 104, art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.).

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że skarżąca jest matką G.S. , który jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności, przy czym niepełnosprawność istnieje od 15-go roku życia. Z powodu przewlekłej choroby G.S. czuje się coraz gorzej, jest coraz słabszy, boi się wychodzić z domu. Choroba postępuje i znacznie ogranicza możliwość chorego do samodzielnej egzystencji. G.S. nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować i wykonywać czynności domowych. Wymaga całodobowej opieki we wszystkich podstawowych czynnościach domowych. G.S. jest kawalerem i mieszka razem z matką, która sprawuje nad nim opiekę. Skarżąca posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Od ponad dwudziestu lat posiada prawo do renty socjalnej. Powyższe okoliczności organ I instancji ustalił na podstawie zgromadzonej dokumentacji, w tym na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego.