Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 10 listopada 2020 r., sygn. II SA/Ol 712/20
Administracyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 listopada 2020 r. sprawy ze skargi D. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wydania zaświadczenia oddala skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z "[...]" wydanym z upoważnienia Wójta Gminy L. przez Sekretarza Gminy L. (dalej jako: organ I instancji), na podstawie art. 218 w zw. z art. 219 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r. poz. 256, dalej jako: k.p.a.) oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz.U. z 1990 r. Nr 54, poz. 310 dalej jako: ustawa o wliczaniu okresów pracy), po rozpoznaniu wniosku z 10 lipca 2020r. D. K. (dalej jako: wnioskodawczyni, strona lub skarżąca), odmówiono stronie wydania zaświadczenia w sprawie pracy we własnym indywidualnym gospodarstwie rolnym położonym we wsi T., "[...]" w okresie od 28 lutego 2012 r. do 7 czerwca 2020 r. W uzasadnieniu podniesiono, że zgodnie z art. 218 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej obowiązany jest wydać zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikającego z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Mając powyższe na uwadze, organ I instancji na podstawie posiadanych rejestrów podatkowych wydał "[...]" wnioskodawczyni zaświadczenie o posiadaniu gospodarstwa rolnego o powierzchni 24,7940ha użytków rolnych położonego na terenie Gminy L. Jednocześnie wskazano, że postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 218 § 2 k.p.a. sprowadza się do badania okoliczności wynikających z posiadanych przez organ ewidencji, rejestrów i innych danych, faktów lub stanu prawnego w zakresie danych, które pozostają w dyspozycji organu mającego wydać zaświadczenie. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, wskazano, że określenie "danych znajdujących się w jego posiadaniu", użyte w art. 218 § 1 k.p.a., nie może być rozumiane dowolnie i rozszerzająco przez obejmowanie nim także danych dostarczonych właściwemu organowi przez osobę ubiegającą się o zaświadczenie w celu potwierdzenia faktów z tych danych wynikających. Zaznaczono, że postępowanie wyjaśniające, o jakim mowa w art. 218 § 2 k.p.a., spełnia jedynie rolę pomocniczą przy ustaleniu treści zaświadczenia i odnosi się ono do zbadania okoliczności wynikających z istniejących ewidencji, rejestrów i innych danych, czy też wyjaśnienia, czy dane te odnoszą się do osoby wnioskodawcy, faktów, stanu prawnego, którego poświadczenia domaga się zainteresowany, a także ustalenia, jakiego rodzaju ewidencja lub rejestry mogą zawierać żądane dane i ustalenia ewentualnych ich dysponentów. Przedmiotowe postępowanie ma na celu usunięcie wątpliwości co do znanych, bo istniejących już faktów lub praw. Niedopuszczalne jest natomiast dokonywanie nowych ustaleń faktycznych i prawnych. Organ I instancji stwierdził, że w niniejszej sprawie w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, że w ewidencjach, rejestrach podatkowych i danych będących w posiadaniu organu brak jest informacji koniecznych do wydania zaświadczenia o żądanej treści, tj. pracy we własnym indywidualnym gospodarstwie rolnym. Jednocześnie wskazano, że stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o wliczaniu okresów pracy wobec braku danych zawartych w rejestrach, ewidencjach i innej dokumentacji urzędu gminy, co potwierdzone powinno zostać na piśmie, okres pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym może zostać udowodniony zeznaniami co najmniej dwóch świadków zamieszkujących w tym czasie na terenie, na którym jest położone to gospodarstwo rolne, jednakże uprawnionym do przeprowadzenia postępowania dowodowego w tym zakresie jest wyłącznie właściwy pracodawca lub organ rozstrzygający o uprawnieniach pracowniczych związanych ze stażem pracy. Podniesiono, że to strona musi zgłosić pracodawcy minimum dwóch świadków na poparcie swoich twierdzeń. Tym samym, ciężar inicjatywy dowodowej spoczywa na wnioskodawcy, który powinien przekonać pracodawcę o swoim prawie.