Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 listopada 2020 r., sygn. I SA/Kr 868/20

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas Sędziowie: WSA Wiesław Kuśnierz (spr.) WSA Jarosław Wiśniewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 listopada 2020 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w S. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] lipca 2020 r. znak: [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące styczeń, marzec i kwiecień 2015 r. skargę oddala.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. B. (dalej: NUS, organ I instancji) postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2017 r. nr [...] wszczął wobec P. Sp. z o.o. z siedzibą w S. B. (dalej: Strona, Spółka, Skarżąca) postępowanie podatkowe w sprawie rozliczenia podatku od towarów i usług za styczeń, marzec i kwiecień 2015 r.

Postępowanie to zostało zakończone przez organ podatkowy pierwszej instancji wydaniem w dniu 18 stycznia 2019 r. decyzji nr [...], nr [...] oraz nr [...] w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług odpowiednio za: styczeń, marzec i kwiecień 2015 r. W decyzjach tych zakwestionowano rozliczenie podatku VAT za wyżej wymienione okresy w związku z ujęciem przez Stronę w ewidencji VAT faktur, które zdaniem NUS nie dokumentują rzeczywistych transakcji, a które to faktury na rzecz Spółki zostały wystawione przez: Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "D. " D. M. (dalej: D. ). Faktury te dotyczyły zakupu "PS wys. udar biały granulat" (PKWiU 20.16 - Tworzywa sztuczne w formach podstawowych), odpowiednio za styczeń 2015 r. na kwotę 11.529,00 zł, za marzec 2015 r. na kwotę 11.557,00 zł oraz za kwiecień 2015 r. na kwotę 11.500,00 zł).

Od decyzji tych Strona złożyła odwołania, w których zarzuciła decyzjom NUS naruszenie:

- art. 122 w zw. z art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), poprzez naruszenie zasady prawdy materialnej,

- art. 187 w zw. z art. 191 O.p., poprzez brak wyczerpującego, rzetelnego i wszechstronnego rozpatrzenia materiału sprawy, co doprowadziło organ I instancji do poczynienia w zaskarżonych decyzjach całkowicie dowolnych i nieuprawnionych ustaleń faktycznych, co do nabycia towarów od D. w 2015 r.;