Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 listopada 2020 r., sygn. I SA/Kr 742/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesław Kuśnierz Sędziowie: WSA Waldemar Michaldo (spr.) WSA Jarosław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zakładu Komunalnego Gminy O. Sp. z o.o. z siedzibą w B. na rozstrzygnięcie Zarządu Województwa z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy skargę oddala.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem z dnia [...] czerwca 2020r. znak [...] Zarząd Województwa (dalej organ lub ZWM) działając jako organ reprezentujący Samorząd Województwa [...] w oparciu o art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (t.j. Dz.U. z 2020 r. póz. 217, z późn. zm.) odmówił przyznania pomocy Zakładowi Komunalnemu Gminy O. Sp. z o.o. na realizację operacji pn. Budowa kanalizacji sanitarnej na terenie sołectwa R. Gmina O., o którą wnioskodawca wnioskował we wniosku o przyznanie pomocy złożonym w dniu 14 listopada 2019 r. dla operacji typu "Gospodarka wodno-ściekowa" w ramach poddziałania "Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii" w ramach działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich", objętego PROW na lata 2014-2020, na kwotę: 1 579 190 zł .

W uzasadnieniu swojego stanowiska organ przytoczył przepisy §2, §3, §5 ust.1 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 lipca 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz wypłaty pomocy finansowej na operacje typu "Gospodarka wodno-ściekowa" w ramach poddziałania "Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (t.j. Dz.U. 2020 póz. 526) [dalej: Rozporządzenie]. W dalszej kolejności organ przypomniał, iż w niniejszej sprawie celem operacji pn. Budowa kanalizacji sanitarnej na terenie sołectwa R. , Gmina O. jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej. Definicję sieci oraz przyłączy kanalizacyjnych zawiera Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U.z 2019r., poz. 1437) [dalej: Ustawa]. Zgodnie z art. 2 pkt 7 Ustawy sieć kanalizacyjna to przewody kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którymi odprowadzane są ścieki, będące w posiadaniu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, natomiast art. 2 pkt 5 tejże ustawy definiuje przyłącze kanalizacyjne jako "odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy siecią kanalizacyjną za pierwszą licząc, od strony budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej", przy czym wykładni tego przepisu dokonał Sąd Najwyższym w składzie 7 sędziów uchwałą z dn. 22 czerwca 2017 r., sygn. akt III SZP 2/16 wskazując, iż "Przyłączem kanalizacyjnym w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (jednolity tekst: Dz. U. z 201 7 r., póz. 328) jest przewód łączący wewnętrzną instalację kanalizacyjną zakończoną studzienką w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, na odcinku od studzienki do sieci kanalizacyjnej". Organ podkreślił, iż powyższe ustawowe rozróżnienie ma istotne znaczenie, albowiem zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy realizację budowy przyłącza kanalizacyjnego zapewnia na własny koszty osoba ubiegająca się o przyłączenie do sieci. Powyższe rozróżnienie definicyjne ma istotne znaczenie w przypadku niniejszej operacji w kontekście przywołanych wyżej przepisów rozporządzenia i celu niniejszej operacji, albowiem zrefundowane mogłyby być wyłącznie te koszty kwalifikowalne, które są uzasadnione zakresem operacji i niezbędne do osiągnięcia jej celu, a zatem w niniejszej sprawie wyłącznie koszty budowy sieci kanalizacyjnej, nie zaś koszty budowy przyłączy kanalizacyjnych. Organ zauważył, iż weryfikacja spełnienia powyższych warunków sprawdzana jest na podstawie przedłożonego przez Wnioskodawcę formularza wniosku o przyznanie pomocy (WoPP) oraz dokumentów niezbędnych do ustalenia spełnienia warunków przyznania pomocy, których wykaz zawiera formularz wniosku o przyznanie pomocy, w tym dokumentacji projektowej (projekt budowlany). W ramach oceny ZWM stwierdził, że złożony przez Wnioskodawcę w dniu 14 listopada 2019r. WoPP zawiera braki oraz wymaga wyjaśnień i dwukrotnie wzywał Wnioskodawcę pismem z dnia 11 lutego 2020, skutecznie doręczonym Wnioskodawcy w dniu 17 lutego 2020r., oraz pismem z dnia 30 kwietnia 2020r. skutecznie doręczonym Wnioskodawcy w dniu 8 maja 2020r. do usunięcia braków wniosku lub złożenia wyjaśnień, a tym samym spełnienia wymagań nałożonych Rozporządzeniem, oraz Ustawą w celu uzyskania pomocy, w szczególności w odniesieniu do zakresu operacji i kosztów kwalifikowanych operacji obejmujących wyłącznie koszty budowy sieci kanalizacyjnej. Wnioskodawca, pomimo dwukrotnego wezwania nie dokonał korekty kosztów kwalifikowanych operacji, poprzez pomniejszenie ich o koszt wykonania przyłączy kanalizacyjnych oraz nie przedłożył stosownego oświadczenia projektanta, z którego jednoznacznie wynikałby, iż wszystkie elementy operacji składające się na przyłącza, zostały ujęte w kosztach niekwalifikowalnych inwestycji lub wszystkie elementy operacji składające się na przyłącza nie zostały ujęte w kosztach całkowitych realizacji inwestycji - oświadczenie należało sporządzić w oparciu o definicję przyłącza zgodną z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2019 r., póz. 1437 zgodnie z jego wykładnią dokonaną w uchwale Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. akt III SZP 2/164, tak by ZWM nie miał wątpliwości co do poprawności kosztów kwalifikowanych. Wnioskodawca pismem z dnia 28 lutego 2020 r. poinformował Samorząd Województwa [...] (SWM), że "wszystkie elementy kanalizacji sanitarnej tj. kanały grawitacyjne jak i odcinki boczne do granic działek projektowane były jako sieć kanalizacji sanitarnej, co ma potwierdzenie we wszystkich decyzjach z tym związanych" i przedłożył oświadczenie, w którym projektant oświadcza, że "(...) odcinki boczne o średnicy 160 mm, doprowadzone do granic działek projektowane były jako integralna część grawitacyjnej sieci kanalizacji sanitarnej i jako takie miały stanowić koszty kwalifikowalne operacji. Opracowany projekt budowlany nie obejmował przyłączy kanalizacyjnych". Ponadto, Wnioskodawca swoje stanowisko podtrzymał w piśmie z dnia 18 maja 2020 r. twierdząc, że "wszystkie elementy kanalizacji sanitarnej ujęte wnioskiem uznajemy za sieć kanalizacji sanitarnej, co ma potwierdzenie we wszystkich przekazanych Państwu decyzjach (..)". Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że "w odniesieniu do żądania dostarczenia przez projektantów oświadczenia, z którego wynikać będzie, iż (cyt.) "wszystkie elementy operacji składające się na przyłącza, zostały ujęte w kosztach niekwalifikowalnych inwestycji lub wszystkie elementy operacji składające się na przyłącza nie zostały ujęte w kosztach całkowitych realizacji inwestycji wydaje się nadużyciem". Jednocześnie wskazał, że "nie jest uprawnione ze powoływanie się na uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2017 r. jakoby zasadę prawną lub obowiązującą w konkretnej sprawie. Zgodnie z art.87 par. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r., o Sądzie Najwyższym uchwała składu 7 sędziów ma moc zasady prawnej jedynie wtedy, gdy ten skład tak postanowił. W tym przypadku tak się nie stało. Ponadto uchwały Sądu Najwyższego w szczególności mające moc zasady prawnej wiążą jedynie i tylko inne składy orzekające tego Sądu oraz w konkretnej sprawie inne sądy w tej sprawie orzekające. Wynika to także z orzeczeń tego Sądu np. z dnia 17 maja 2019 r. w sprawie o sygn. Akt V CZ 23/19 czy z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie o sygn. V CSK 466/16. Formalnie sądy powszechne a już na pewno administracyjne nie są związane tymi uchwałami. W żadnej mierze, także przez wzgląd na dbałość o jednolitość orzeczniczą, organy administracji nie są związane taki orzeczeniami. Jak pokazuje historia orzecznictwa akurat w tym zakresie podlega ona stałym fluktuacjom i nie jest ono ani jednolite ani stabilne".