Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 listopada 2020 r., sygn. I SA/Gl 1118/20

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Kandut, Sędziowie WSA Beata Machcińska (spr.), Bożena Suleja-Klimczyk, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 listopada 2020 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej w podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r. oraz za marzec i listopad 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M.G. (dalej: "skarżący") jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (następnie zamiennie: "organ odwoławczy") w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej skarżącego za zaległości w podatku od towarów i usług.

Stan sprawy przedstawia się następująco.

1. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w C. (dalej także: "organ pierwszej instancji") decyzją z dnia [...]r., nr [...], działając na podstawie art. 107, art. 108, art. 109, art. 116 oraz art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. - Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.; dalej: "o.p."), jak również art. 22 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649 ze zm.), orzekł o solidarnej odpowiedzialności podatkowej skarżącego jako byłego zastępcy prezesa zarządu A Sp. z o.o. w C. wraz z tą spółką i A.J. (byłym prezesem jej zarządu) za zaległości tej spółki w podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r. w kwocie [...] zł, marzec 2014 r. w kwocie [...] zł i listopad 2014 r. w kwocie [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę (naliczonymi na dzień wydania tej decyzji) za grudzień 2013 r. w kwocie [...] zł, marzec 2014 r. w kwocie [...] zł i listopad 2014 r. w kwocie [...] zł oraz kosztami egzekucyjnymi w łącznej kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji odnotował, że opisane zaległości spółki powstały w czasie, gdy skarżący był członkiem jej zarządu, co trwało nieprzerwanie od dnia 12 grudnia 1988 r. do dnia jego rezygnacji, która została przyjęta uchwałą spółki z dnia 26 marca 2018 r. Zaakcentował też, że egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna, co stwierdzono w wydanym przezeń postanowieniu z dnia [...]r., nr [...] o umorzeniu prowadzonego względem niej postępowania egzekucyjnego. Dalej wskazał, że wniosek o ogłoszenie upadłości spółki nigdy nie został złożony, choć zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (t. j. - Dz. U. z 2012 r., poz. 578 ze zm.; dalej: "u.p.u.n.") powinno było to nastąpić najpóźniej w dniu 10 lutego 2014 r., to jest w ostatnim dniu czternastodniowego terminu liczonego od dnia 27 stycznia 2014 r., w którym upłynął termin płatności zobowiązania za grudzień 2013 r., to jest pierwszego w kolejności wymagalności zobowiązania spółki. Sam skarżący nie wykazał natomiast braku winy w niezgłoszeniu takiego żądania, gdyż - zdaniem organu - spełnienie tej przesłanki można byłoby stwierdzić jedynie wtedy, gdyby dowiódł on, że z przyczyn obiektywnych nie miał rzeczywistej możliwości prowadzenia spraw spółki. Okolicznością taką nie mógł być zatem sygnalizowany brak świadomości nierzetelności wystawionych faktur czy fakt zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji ostatecznych określających spółce wysokość przedmiotowych zaległości. Wreszcie - w opinii organu - skarżący nie wskazał mienia spółki, z którego egzekucja umożliwiłaby zaspokojenie tych należności, przede wszystkim skutku takiego nie mogła odnieść egzekucja z wierzytelności przysługującej spółce z tytułu pożyczki udzielonej B Sp. z o.o. w T. (dalej "B"), a to dlatego, że spółka ta zaprzeczyła istnieniu tego świadczenia. Kończąc, organ podkreślił, że powyższe okoliczności zostały dostatecznie dowiedzione i stąd za zasadne należało ocenić jego postanowienie z dnia [...]r., nr [...] o oddaleniu wniosków skarżącego o: