Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2020 r., sygn. II SA/Bd 392/20

Gospodarka gruntami

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) asesor WSA Katarzyna Korycka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 listopada 2020 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie rekultywacji gruntów rolnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2013 r. znak: [...] Starosta [...] orzekł w przedmiocie:

1) uznania, że grunty rolne stanowiące część działki nr ew. [...] o pow. [...] ha położone w obrębie [...], gm. [...], a stanowiące własność Andrzeja i T. S. utraciły całkowicie wartości użytkowe na pow. [...] ha,

2) uznania spółki Spółka zobowiązanym do rekultywacji na własny koszt gruntów, które utraciły całkowicie wartości użytkowe w części działki nr [...] na pow. [...] ha,

3) ustalenia dla gruntów rolnych w części działki rolnego kierunku rekultywacji wraz z terminem jej wykonania określonym na pełne trzy sezony agrotechniczne,

4) odmowy nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności,

5) wskazania, że w przypadku niewykonania obowiązku rekultywacji określonego w decyzji, zostaną zastosowane przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

W uzasadnieniu tej decyzji organ I instancji wskazał, że pismem z dnia [...] 2009 r. Nr [...] Spółka [...] w [...] wniosła o wydanie decyzji w sprawie wykonania rekultywacji gruntów wyłączonych z produkcji rolnej decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z [...] 1996 r. nr [...] na czas budowy gazociągu tranzytowego [...]. Spółka wniosła także o zobowiązanie właściciela nieruchomości do udostępnienia gruntu w celu przeprowadzenia rekultywacji oraz o nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Starosta [...] mając na uwadze dane z ewidencji gruntów, decyzję Wojewody [...] z [...] 1998 r. nr [...] 0 ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości, a także "Projekt techniczny gazociągu [...] na terenie woj. [...] z [...] 1994 r." załączony do wniosku o czasowe wyłączenie z produkcji gruntów rolnych w gm. [...], woj. [...] oraz zaświadczenie Wójta Gminy [...] z [...] 2011 r. nr [...] uznał, że rekultywacja przedmiotowych gruntów powinna być prowadzona w kierunku rolnym. Organ ustalił na podstawie opinii biegłych powołanych w tej sprawie, że grunty oznaczone geodezyjnie jako działka nr ew. [...] położone w Kozirogu Rzecznym gm. [...], pow. [...], woj. [...], utraciły wartość użytkową. Do wniosku takiego organ I instancji doszedł analizując opinię biegłych: dr P. B. i prof. dr hab. B. B., a także kierując do nich zapytania dotyczące przede wszystkim precyzyjnego ustalenia okresu niezbędnego do przeprowadzenia zabiegów i czynności służących przywróceniu gruntom stanu umożliwiającego zainicjowanie procesów samoregeneracji w toku normalnego rolniczego użytkowania. Starosta [...] uznał, iż bezspornym wydaje się fakt konieczności takiego ustalenia terminu realizacji prac rekultywacyjnych, aby możliwe było przeprowadzenie czynności zmierzających w pierwszej kolejności do przywrócenia ukształtowania powierzchni gruntu metodami umożliwiającymi zapewnienie właściwej jego struktury. Następny etap rekultywacji gruntu, skutkujący pełnym przywróceniem wartości użytkowej gleby, polegać powinien na rolniczym użytkowaniu gleby w ściśle określony sposób, przy stosowaniu właściwego płodozmianu, w połączeniu z odpowiednim nawożeniem mineralnym i organicznym. W uzasadnieniu decyzji nadmieniono także, że pierwsze prace polowe można rozpocząć w tym samym sezonie wegetacyjnym, w którym wykonano prace ziemne. Jednakże minimalny okres, po którym można mówić o przywróceniu właściwości gleby tak, aby jej właściwości były zbliżone do stanu sprzed degradacji wynosi łącznie trzy sezony wegetacyjne.