Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 5 listopada 2020 r., sygn. II SAB/Bk 168/20

Administracyjne postępowanie; Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder,, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk (spr.), po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 listopada 2020 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi W. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. w przedmiocie przyznania zasiłku okresowego 1. zobowiązuje Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. do załatwienia wniosku skarżącego W. P. z dnia [...] kwietnia 2019 roku w sposób przewidziany prawem, w terminie 1 - go miesiąca od daty zwrotu akt organowi; 2. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; 3. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania organu miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 4. wymierza organowi grzywnę w kwocie 200 (dwieście) złotych. 5. nie przyznaje od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej.

Uzasadnienie

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2019 r. W. P. (dalej skarżący) zwrócił się do Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. działającego z upoważnienia Wójta Gminy B. (dalej GOPS) o przyznanie prawa do zasiłku okresowego.

Do akt sprawy wnioskodawca dołączył oświadczenie oraz zaświadczenia. W dniu [...] kwietnia 2019 r. organ przeprowadził wywiad środowiskowy.

Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. działając z upoważnienia Wójta Gminy B. decyzją z dnia [...] kwietnia 2019r. nr [...] odmówił skarżącemu przyznania prawa do w/w zasiłku okresowego, z powodu braku znamion ubóstwa tj. dysproporcja między dokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył skarżący.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] czerwca 2019r. nr [...], uchyliło decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia, z uwagi na konieczność wykazania, że dysproporcja, o której mowa w art. 12 ustawy o pomocy społecznej, jest tego rodzaju, że posiadane przez skarżącego własne zasoby majątkowe pozwalają na samodzielne zaspokojenie niezbędnych potrzeb rodziny i przezwyciężenia trudnej sytuacji życiowej, pomimo spełnienia formalnych wymogów do otrzymania wnioskowanego świadczenia z pomocy społecznej.