Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 października 2020 r., sygn. IV SA/Wa 1079/20

Cudzoziemcy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie sędzia WSA Piotr Korzeniowski, sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2020 r. sprawy ze skargi V. D. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisania oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej decyzją z [...] kwietnia 2012 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 88z ust. 2 i art. 5a ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2019 r., poz. 1482 ze zm., zwana dalej ustawą), po rozpatrzeniu dowołania V. D., utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] z [...] marca 2020 r., nr [...], o odmowie dokonania wpisu do ewidencji oświadczeń, oświadczenia złożonego dla ob. [...] K. S. na stanowisku pomoc domowa, opiekun osoby starszej. W uzasadnieniu podano, iż do Prezydenta [...] w dniu [...] lutego 2020 r. wpłynęło oświadczenie V. D. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą I. o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi w charakterze pomoc domowa opiekun osoby starszej. dotyczącej ob. [...], K. S. Organ I instancji decyzją z [...] marca 2020 r. na podstawie art. 88z ust. 2 ustawy odmówił wpisu przedmiotowego oświadczenia do ewidencji oświadczeń. W odwołaniu V. D. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji i wpisanie oświadczenia do rejestru oświadczeń. Minister rozpatrując odwołanie, przytoczył treść art. 88z ust. 2 oraz art. 2 ust. 1 pkt 21b ustawy i stwierdził, iż ocena właściwości powiatowego urzędu pracy do rejestracji oświadczenia powinna zostać dokonana z uwzględnieniem odpowiednio siedziby ( w przypadku osoby prawnej) lub miejsca pobytu stałego ( przypadku osoby fizycznej) podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi. Z wnioskiem o wpisanie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wystąpiła V. D. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą I. Organ wyjaśnił, iż zgodnie z art. 28 k.c. można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania z czym koresponduje art. 27 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności, zgodnie z którym można mieć tylko jedno miejsce pobytu stałego. Określenie w art.88z ust. 2 ustawy właściwości powiatowego urzędu pracy zgodnie z miejscem stałego pobytu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi wynika z przyjęcia zasady, że do powierzenia pracy cudzoziemcowi mogą być uprawnione podmioty uczestniczące trwale w stosunkach gospodarczych. W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i zamierzających zatrudnić cudzoziemców właściwość urzędu pracy do rejestracji oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy określa się według miejsca ich pobytu stałego. O miejscu pobytu stałego będzie świadczyć adres zameldowania tej osoby na pobyt stały. Jeśli osoba fizyczna powierzająca pracę cudzoziemcom nie jest w stanie dopełnić obowiązku meldunkowego na pobyt stały, ponieważ posiadania jedynie zameldowanie tymczasowe, w celu weryfikacji miejsca pobytu stałego powinna dodatkowo wykazać, że posiada zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, o których mowa w dziale VI ustawy o cudzoziemcach. Z akt sprawy wynika, że V. D. przebywa na terytorium Polski w związku z ubieganiem się o wydanie zezwolenia na pobyt stały. Wojewoda [...] do chwili wydania tej decyzji nie rozpatrzył jej wniosku. Z potwierdzenia zameldowania wynika, że posiada ona meldunek ważny do dnia 21 kwietnia 2020 r. pod adresem: [...]. Prezydent [...] w oparciu o rejestry PESEL ustalił, iż nie posiada ona miejsca stałego zameldowania na terytorium RP. Zatem prawidłowo na tej podstawie organ I instancji odmówił wpisania oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi do rejestru oświadczeń. Minister w odniesieniu do zarzutów odwołania wyjaśnił, iż cudzoziemka przebywa na terytorium Polski na podstawie stempla w dokumencie podróży, potwierdzającego złożenie wniosku o legalizację pobytu, co wyklucza możliwość zameldowania jej na pobyt stały, a tym samym możliwość rejestracji oświadczenia. Przebywanie cudzoziemki na terytorium Polski celem uzyskania zezwolenia na pobyt stały nie powoduje utraty dotychczasowego miejsca zamieszkania, w którym koncentrowała się jej życiowa działalność, tj. miejsca stałego pobytu w kraju pochodzenia. Nie można zatem uznać, iż strona, składając wniosek o wydanie zezwolenia na pobyt stały, posiada zamiar założenia na terytorium Polski ośrodka swoich spraw osobistych i majątkowych, w którym jest połączony z jednoczesnym zerwaniem wszelkich związków z dotychczasowym lokalem i brakiem woli powrotu do miejsca swojego dotychczasowego zamieszkania w kraju pochodzenia. Minister podkreślił, iż zgodnie z orzecznictwem fakt przebywania danej osoby w innym lokalu nie świadczy o zamiarze trwałego opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu stałego. Przesłanka opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu stałego jest spełniona, jeżeli opuszczeniem jest nie tylko fizyczne nieprzebywanie w lokalu, ale i zamiar opuszczenia danego lokalu z jednoczesnym zerwaniem wszelkich związków z lokalem dotychczasowym. W konstatacji organ stwierdził, iż w analizowanej sprawie zaistniały przesłanki uzasadniające odmowę wpisu przedmiotowego oświadczenia do ewidencji oświadczeń na podstawie art. 88z ust. 2 ustawy. Organ dodał, iż fakt odmowy wpisania przedmiotowego oświadczenia nie wyklucza możliwości wystąpienia z kolejnym wnioskiem po uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie V. D., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 7 i 77 k.p.a. poprzez rozpatrzenie sprawy bez uwzględnienia wszelkich istotnych jej elementów i wydanie orzeczenia naruszającego słuszny interes strony i oparcie się a przypuszczeniach w sytuacji, gdy w toku postępowania organy administracji publicznej, winny stać na straży praworządności i podejmować wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli, ponadto organy winny w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzeć cały materiał dowodowy, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia przepisów prawa materialnego, a to art. 88z ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach runku pracy. Wskazując na powyższe pełnomocnik skarżącej wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.