Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 października 2020 r., sygn. II SA/Wa 352/20

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędzia WSA Danuta Kania, Asesor WSA Karolina Kisielewicz (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 października 2020 r. sprawy ze skargi L. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2019 r. nr: [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] września 2019 r. nr [...]

Uzasadnienie

L. P. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2019 r. (nr [...]), którą organ działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] września 2019 r. (nr [...]) o odmowie wypłaty skarżącemu wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za 262 dni niewykorzystanych urlopów (wypoczynkowego, dodatkowego) za 2006-2008 r.

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że L. P., który na podstawie rozkazu personalnego [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r. został zwolniony ze służby w Policji z dniem [...] maja 2008 r., w dniu 22 listopada 2018 r. zwrócił się do tego organu z wnioskiem o "ponowne ustalenie i wypłacenie" ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy w związku ze zwolnieniem ze służby. W uzasadnieniu wnioskodawca powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15, w którym Trybunał orzekł, że art. 115a ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2017 r., poz. 2067 ze zm.) w zakresie, w jakim ustala wysokość ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego w wymiarze 1/30 części miesięcznego uposażenia, jest niezgodny z art. 66 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 zdanie drugie Konstytucji RP. Jego zdaniem, w tym stanie prawnym organ jest zobowiązany "wyrównać" otrzymany ekwiwalent na zasadach określonych w tym wyroku (z uwzględnieniem mnożnika 1/21)