Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 27 października 2020 r., sygn. II SA/Rz 722/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Marcin Kamiński WSA Joanna Zdrzałka /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 października 2020 r. sprawy ze skargi A. S.A. na decyzję Wojewody z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie zgłoszenia sprzeciwu w sprawie przystąpienia do wykonywania robót budowlanych - skargę oddala -

Uzasadnienie

II SA/Rz 722/20

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2019 r. A. (dalej: "Spółka") zgłosiła Staroście zamiar przystąpienia do wykonywania robót budowlanych polecających na remoncie jednotorowej linii napowietrznej 110 kV relacji B. - S. na stanowiskach słupowych od nr [...] do nr [...], zlokalizowanych na działkach nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] w S.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...], Starosta, działając na podstawie 30 ust. 6 pkt 1 i ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 z późn. zm.), zgłosił sprzeciw do opisanego na wstępie zgłoszenia.

Organ I instancji podniósł, że zgłoszenie Spółki posiada braki i nieprawidłowości wskazane w uzasadnieniu decyzji, natomiast sam zakres prac - obejmujący demontaż istniejących słupów, wykonanie w ich miejscu nowych konstrukcji kratowych na fundamentach prefabrykowanych, a następnie montaż przewodów w odległości wyższej niż w stanie pierwotnym oznacza, że ulegną zmianie warunki oddziaływania na środowisko. To zaś, w ocenie Starosty, wykracza poza definicję remontu, o której mowa w art. 3 pkt 8 ustawy Prawo budowlane. Zdaniem organu I instancji, zakres robót budowlanych wskazanych w zgłoszeniu stanowi przebudowę obiektu, gdyż w ich wyniku ulegnie zmianie przebieg linii energetycznej oraz długość sieci. Nadto zakres zamierzenia budowlanego może spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia w rozumieniu art. 30 ust. 7 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, przez którą należy rozumieć taką sytuację, w której zgłoszenie nie zapewnia dostatecznej kontroli ich wykonania przez organ. To zaś obligowało organ do wniesienia sprzeciwu w drodze decyzji.