Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 14 października 2020 r., sygn. II SA/Rz 1247/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Jerzy Solarski /spr./ Sędziowie WSA Elżbieta Mazur-Selwa WSA Paweł Zaborniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 października 2020 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy - skargę oddala -

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: "Kolegium"), po rozpatrzeniu E. M. (dalej: "Skarżąca"), od decyzji Burmistrza z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] o ustaleniu warunków zabudowy dla rozbudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego o ganek na działce nr 5931 w miejscowości Z. dla E. C. (dalej: "Inwestor") - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu stwierdzone zostało, że w ramach procedury legalizacyjnej, o której mowa w art. 48 ust. 3 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane, po raz kolejny po przeprowadzonym postępowaniu, ustalono warunku zabudowy dla rozbudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego o ganek. W odwołaniu Skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania oraz prawa materialnego polegające na zaniechaniu poinformowania o zakończeniu postępowania i zamiarze wydania decyzji, co skutkowało pozbawieniem jej możliwości wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego, wydaniu decyzji, która szkodzi interesowi społecznemu i słusznemu interesowi obywateli, poprzez dopuszczenie do zlokalizowania samowoli budowlanej - ganku w odległości 30 cm od działki nr 5859/1, co obniża jej funkcjonalność i wartość, uniemożliwiając lub co najmniej utrudniając prawidłowe skomunikowanie terenu w przyszłości. Zarzuciła brak wskazania w uzasadnieniu decyzji na podstawie jakich dowodów Organ przyjął za udowodniony fakt, że działka ewidencyjna nr 5958/1 ma charakter drogi wewnętrznej oraz niedoręczenie jej decyzji, a dostarczenie bez załączników graficznych stanowiących jej obligatoryjny element, co finalnie wyklucza prowadzenie przez Organ odwoławczy postępowania w sprawie modyfikacji decyzji, gdyż nie weszła ona do obrotu prawnego. Ponadto działka objęta wnioskiem nie posiada dostępu do drogi publicznej, co wyklucza wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Opisaną na wstępie decyzją Kolegium, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm., dalej: "k.p.a.") oraz art. 59 ust. 1, art. 61 ust. 1, art. 56 w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293 ze zm., dalej: "u.p.z.p."), utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Cytując przepisy prawa materialnego Kolegium wyjaśniło, że wydanie decyzji ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji objętej wnioskiem nastąpiło po łącznym spełnieniu przesłanek określonych w art. 61 ust. 1 pkt 1 - 5 u.p.z.p. Wydana decyzja zawiera wszystkie wymagane elementy, o których mowa w art. 54 u.p.z.p., jak również odpowiada wymogom zawartym w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588 - dalej: "rozporządzenie"). W opracowanej ponownie analizie urbanistycznej zostały ustalone wymagane przez przepisy rozporządzenia parametry, które stały się podstawą do określenia w zaskarżonej decyzji warunków i parametrów inwestycji objętej wnioskiem. Analiza urbanistyczna została przeprowadzona prawidłowo zarówno pod względem formalnym, jak i faktycznym. Wskazało, że nie zasługują na uwzględnienie podniesione w odwołaniu zarzuty naruszenia przepisów postępowania, bowiem materiał dowodowy zgromadzony w sprawie został zebrany w sposób wyczerpujący i prawidłowo oceniony, co znalazło wyraz w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji również zawierającym wszystkie wymagane przepisami prawa elementy. Kolegium przyznało, że po ponownym przeprowadzeniu postępowania nie zawiadomiono stron o zakończeniu postępowania i nie poinformowano o możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym, jednak strona nie wskazała czynności procesowych, których dokonania uniemożliwiono jej brak zawiadomienia. Strona nie wykazała, że uchybienie to miało istotny wpływ na wynik sprawy, a zatem brak jest podstaw do przyjęcia, że doszło do naruszenia art. 10 k.p.a. Bezzasadny jest również zarzut niedoręczenia decyzji na skutek niedołączenia do niej załączników graficznych. Prawidłowe oraz poparte orzecznictwem jest stanowisko, że załącznik graficzny do decyzji ustalającej warunki zabudowy doręczany jest jedynie inwestorowi. Inne strony postępowania mają natomiast zapewnioną możliwość zapoznania się z treścią wspomnianego załącznika, poprzez analizę akt sprawy. Doręczenie decyzji bez wymaganego załącznika może być rozpatrywane jedynie w kategoriach "zwykłego" naruszenia przepisów postępowania, ale nie stanowi naruszenia prawa, które miałoby "rażący" charakter. Ponadto odwołująca się strona nie wykazała w żaden sposób, że wskutek niedoręczenia załącznika graficznego została pozbawiona możliwości udowodnienia swoich twierdzeń czy możliwości złożenia wyjaśnień, a tym samym, że zasygnalizowane uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Wbrew twierdzeniu pełnomocnika strony odwołującej się zaskarżona odwołaniem decyzja, która wraz z załącznikiem graficznym oraz analizą urbanistyczną została doręczona wnioskodawcy (inwestorowi), weszła do obrotu prawnego. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika ponadto, że wbrew zarzutom Skarżącej, teren inwestycji posiada dostęp do drogi publicznej, tj. drogi gminnej o nr 7395, poprzez drogę wewnętrzną gminną oznaczoną jako działka nr 5958/1. Odnosząc się do wniosku pełnomocnika odwołującej się strony o zwrócenie się do organu nadzoru budowlanego o wydanie odpisu zawiadomienia wnioskodawczyni z dnia [...] listopada 2010 r. (kserokopia dołączona do odwołania) i przeprowadzenie dowodu z treści tego dokumentu na okoliczność osuwania się budynku mieszkalnego wnioskodawczyni po zboczu pagórka Kolegium stwierdziło, że nie może on zostać uwzględniony, bowiem podniesione w nim okoliczności nie zostały poparte wiarygodnymi dowodami wskazującymi na to, że teren działki nr 5931, objętej wnioskiem Inwestora jest terenem osuwiskowym co oznacza, że nie mają one istotnego znaczenia dla prawidłowego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Kolegium stwierdziło również, że kwestie dotyczące spełnienia wymogów wynikających z aktualnych przepisów techniczno - budowlanych, w tym ocena możliwości technicznych zalegalizowania przedmiotowego ganku, nastąpi na kolejnym etapie postępowania administracyjnego, prowadzonego przez właściwe organy.