Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 października 2020 r., sygn. II SA/Ol 471/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 27 października 2020 r. sprawy ze skargi I. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]"r. Burmistrz "[...]" (dalej: "organ pierwszej instancji") odmówił I.C. (dalej: "Skarżąca") przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowanego na matkę.

Organ pierwszej instancji stwierdził, że Skarżąca sprawuje opiekę nad matką, która legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Zaznaczył, że art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U.

z 2020 r. poz. 111), dalej jako "ustawa", wyklucza możliwość przyznania wnioskowanego świadczenia m.in., w sytuacji gdy osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury. Ponadto, niepełnosprawność osoby wymagającej opieki nie powstała przed 25. rokiem życia, co stosownie do art. 17 ust. 1b ustawy wyklucza możliwość przyznania przedmiotowego świadczenia. Zauważył, że choć Trybunał Konstytucyjny wyrokiem

z 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, uznał ten przepis za niekonstytucyjny, to nadal obowiązuje on w systemie prawa.

W złożonym odwołaniu Skarżąca podniosła, że z uwagi na stan zdrowia matki, nie może podjąć jakiegokolwiek zatrudnienia, a emerytura, którą otrzymuje jest bardzo niska.