Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 października 2020 r., sygn. II SA/Łd 583/20

Pomoc społeczna

Dnia 13 października 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski Sędzia WSA Ewa Cisowska -Sakrajda po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 października 2020 roku sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy A. z [...] roku, nr [...]. Ak.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.) - w skrócie: "k.p.a." - utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy A. z [...] r., nr [...], w sprawie odmowy przyznania A.G. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w związku z opieką nad mężem J.G.

W pierwszej kolejności Kolegium wyjaśniło, że w uzasadnieniu decyzji organu I instancji wskazano, że po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego (ze względu na pandemię telefonicznie) ustalono, że opieka A. G. nad mężem polega na pomocy w codziennych czynnościach życiowych. Mąż porusza się przy pomocy kuł ortopedycznych, balkonika oraz wózka inwalidzkiego. Posiłki spożywa samodzielnie. Z oświadczenia wnioskodawczyni wynika, że ostatnio stan zdrowia męża się pogorszył, gdyż utracił wzrok w jednym oku. Do grudnia 2016 r. zainteresowana była aktywna zawodowo, sprawując jednocześnie opiekę nad mężem. Po utracie zatrudnienia wystąpiła o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, który był wypłacany do 12 stycznia 2020 r. Po analizie sytuacji rodzinnej i zakresu sprawowanej opieki nad mężem ustalono, że A.G. pomaga mężowi w niektórych czynnościach, ale zdaniem organu I instancji nie wyklucza to możliwości podjęcia zatrudnienia przez nią chociażby w niepełnym wymiarze czasu pracy. Ustalono także, że od półtora roku wnioskodawczyni wraz z mężem są rodziną zastępczą dla 6-letniego dziecka. Zdaniem organu I instancji podjęcie się opieki i wychowania dziecka świadczy, że zaangażowanie w opiekę nad mężem nie jest permanentne i nie stanowi przeszkody do podjęcia zatrudnienia. Z tego względu nie jest możliwe przyznanie wnioskowanego świadczenia pielęgnacyjnego.