Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 października 2020 r., sygn. II SA/Lu 476/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca) Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Protokolant Referent Radosław Dudek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2020 r. sprawy ze skargi M. M. na zarządzenie Burmistrza Miasta z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie włączenia do gminnej ewidencji zabytków oddala skargę.

Uzasadnienie

M. M. reprezentowany przez adwokat M. M. - P. wniósł na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019 r., poz. 506), dalej jako "u.s.g." do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie w dniu [...] r. skargę na zarządzenie Burmistrza Miasta z dnia [...] r. nr [...] wydane na podstawie art. 30 ust. 1 u.s.g. i art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2018 r., poz.2067 ze zm.), dalej jako "u.o.z." w sprawie włączenia do Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta Ł. obiektu byłej elektrowni, powstałego w latach 1925-1927, zlokalizowanego przy ul. [...] działka nr ewid.[...] w Ł., stanowiącego własność skarżącego.

Skarżący zarzucił wydanie zarządzenia z naruszeniem:

1. art. 22 ust 5 pkt 3 w zw. z art. 3 pkt 1 u.o.z. w zw. z art. 7, 77 § 1 i 80 k.p.a. poprzez ujęcie spornego obiektu w gminnej ewidencji zabytków, pomimo wcześniejszego (w 2017 r.) wykreślenia tego obiektu zarówno z gminnej, jak i wojewódzkiej ewidencji zabytków z uwagi na brak cech obiektu zabytkowego, oparcie się w tym względzie jedynie na ekspertyzie dr P. D., który oceniał obiekt wyłącznie na podstawie archiwalnych fotografii sprzed kilkudziesięciu lat bez przeprowadzenia oględzin i zbadania aktualnego stanu obiektu oraz bez uwzględnienia dokumentów zgromadzonych przy wykreślaniu obiektu z gminnej i wojewódzkiej ewidencji zabytków, a także poprzez dokonanie przez organ procedury "porozumienia" z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w wadliwy sposób tj. bez przedstawienia temu organowi dokumentów zgromadzonych przy wykreślaniu budynku z ewidencji zabytków; ponadto poprzez ujęcie w gminnej ewidencji zabytków całego budynku, podczas gdy tylko jego część powstała ok. 1926 r. (przednia - frontowa), a więc tylko co do tej części można rozważać istnienie cech zabytkowości, gdyż druga część została dobudowana w latach 90-tych XX wieku (cały tył), a dobudowa nie miała charakteru odtworzeniowego (doszło do zmiany obrysu budynku, nachylenia dachu, zmiany wysokości tej części i jej kubatury, nie zachowały się ani ściany, ani oryginalna stolarka okienna);