Wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 października 2020 r., sygn. II SA/Kr 392/20

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Jacek Bursa (spr.) SWSA Paweł Darmoń SWSA Tadeusz Kiełkowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 października 2020 r. sprawy ze skargi B. W. i W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] stycznia 2020 roku, znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego skargę oddala

Uzasadnienie

Wójt Gminy L. decyzją z dnia 13 listopada 2019 roku nr [...] orzekł o ustaleniu, na wniosek Polskiej Spółki Gazownictwa Sp. o.o. w T., lokalizacji inwestycji celu publicznego p.n.: budowa sieci gazowej średniego ciśnienia na działkach nr ew.: [...] [...], [...], [...], [...] w miejscowości C., gmina L..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia stwierdzono, że teren inwestycji nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w związku z czym, przeprowadzono postępowanie na zasadach i w trybie art. 50 i nast. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Organ I instancji wskazał również, że w toku postępowania dokonano analizy warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikających z przepisów odrębnych, jak również stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji. Ponadto w uzasadnieniu zaznaczono, że projekt decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego został sporządzony przez osobę wpisaną na listę samorządu zawodowego architektów.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyli B. W. i W. W., podnosząc, że zaskarżona decyzja narusza przepis art. 53 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 2 pkt 5 cyt. ustawy w związku z art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, ponieważ w treści zaskarżonej decyzji nie wykazano, że przedmiotowa inwestycja była inwestycją celu publicznego. Tym samym naruszono przez art. 107 § 1 pkt 6 k.p.a. poprzez zaniechanie uzasadnienia faktycznego i prawnego, dotyczącym charakteru przedmiotowej inwestycji. Dodatkowo Odwołujący się wskazali, że przedmiotowa inwestycja nie ma charakteru wyjątkowego (inwestycja celu publicznego), a Wójt Gminy L.i nie wykazał, że jest to zamierzenie o znaczeniu gminnym. Art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami może mieć zastosowanie tylko do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, natomiast nieruchomości, przez które ma przebiegać gazociąg stanowią prywatną własność Odwołujących się, przez co wydana decyzja omija prawo. Ponadto, stosownie do treści art. 106 § 1 i 2 k.p.a., w sytuacji gdy przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ, decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez ten organ, przy czym organ załatwiający sprawę, zwracając się do innego organu o zajęcie stanowiska, zawiadamia o tym stronę. Odwołujący się wskazali, że nie zostali zawiadomieni o fakcie wystąpienia Wójta Gminy L. o uzgodnienia decyzji, a tym samym nie mogli wziąć w nim udziału.