Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 października 2020 r., sygn. I SA/Gl 677/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Nita, Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędzia WSA Bożena Pindel, Protokolant starszy referent Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2020 r. sprawy ze skargi W. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Znak: [...], wydaną na podstawie art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2019.900 ze zm.) oraz przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t.j. Dz. U. 2012. 361 ze zm.), dalej ustawa podatkowa, po rozpatrzeniu odwołania pani W.R. (dalej podatniczka lub strona) od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w K. (dalej organ) z dnia [...]r. Znak: [...] określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od osób fizycznych za 2015 r. w kwocie [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej Dyrektor lub organ odwoławczy) uchylił w całości decyzję organu i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy stwierdził, że decyzją z dnia [...]r. organ określił stronie zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. w kwocie [...] zł. Po rozpatrzeniu wniesionego odwołania Dyrektor decyzją z dnia [...]r. uchylił w całości decyzję organu i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Kolejną decyzją z dnia [...]r. organ ponownie określił sporne zobowiązanie podatkowe w kwocie [...] zł w miejsce zeznanego przez stronę podatku w kwocie [...] zł. Następnie Dyrektor wskazał, że materiał dowodowy będący podstawą wydania decyzji organu nie został zebrany przez ten organ zgodnie z zaleceniami wynikającymi z decyzji odwoławczej uchylającej wcześniejsze rozstrzygnięcie organu. Zauważył, że w decyzji uchylającej zobowiązano organ m.in. do wyjaśnienia faktycznej powierzchni wykorzystywanej przez podatniczkę dla celów działalności gospodarczej. W dalszej kolejności przedstawił i ocenił dowody zgromadzone w sprawie w tej kwestii podnosząc, że nie wynika z nich na jakiej podstawie firma podatniczki korzystała nieodpłatnie z budynku gospodarczego, gdyż zeznania świadków w tej sprawie były sprzeczne, nadto od kiedy korzystała z tego budynku i jaką wartość miały wydatki poniesione przez jej firmę na remont tego budynku. Przytłoczył treść art. 14 ust. 2 pkt 8, art. 11 ust. 2a pkt 3 i art. 11 ust. 2b ustawy podatkowej, odnoszące się do powyższych kwestii, stwierdzając, że rzeczą organu będzie wyjaśnienie sprzeczności zeznań świadków, przy czym ustalenia te powinny być poparte także dowodami wskazującymi na to, czy i które prace zostały faktyczne wykonane i jaki był ich koszt. Po wyjaśnieniu tych okoliczności organ miał ponownie ocenić czy firma podatniczki z tytułu wykorzystywania spornej nieruchomości rzeczywiście nie uzyskała przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia lub częściowo nieodpłatnego świadczenia. Ponadto organ odwoławczy zwrócił organowi uwagę na duplikat faktury VAT z dnia [...]r. znajdujący się w aktach sprawy (t. V k-289) wskazując, że organ nie uznał wydatku wynikającego z tej faktury mimo jej istnienia. Stwierdził, że dokonując oceny faktury z dnia [...]r. organ odmówił zaliczenia wydatku z niej wynikającego twierdząc, że faktura dotyczyła zakupu przez inną firmę, co zdaniem Dyrektora, było niezrozumiałe. Podobnie w przedmiocie faktury z dnia [...]r. organ odwoławczy zauważył, że wbrew ustaleniom organu pomyłkowo wpisano jedynie wystawcę tej faktury, który to błąd został poprawiony. Oznacza to, że organ powinien ponownie ocenić zasadność zakwestionowania wydatku wynikającego z tej faktury. Zdaniem Dyrektora konieczna była również ponowna ocena zasadności zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków strony na modernizacje budynku mieszkalnego, gdyż uznanie powyższych wydatków, z przyczyn i w części wskazanej przez organ było co najmniej przedwczesne. O fakcie tym świadczą m.in. zeznania pracowników firmy podatniczki co do miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz dokumentacja dotycząca rozbudowy tego budynku. Dyrektor stwierdził także konieczność oceny zasadności zaliczenia do kosztów firmy podatniczki pozostałych wydatków wynikających z faktur VAT tj. z tytułu inwentaryzacji całościowej magazynu, remanentu magazynowego rocznego, inwentaryzacji rocznej, usług marketingowych czy sprzątania, gdyż istnieją wątpliwości co do wykonywania tych usług.