Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 27 października 2020 r., sygn. II SA/Bk 468/20
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), Sędziowie asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, sędzia WSA Małgorzata Roleder, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 października 2020 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia represjonowania za działalność polityczną oddala skargę
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi A.B. (dalej powoływanego jako: "skarżący") jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (Szef Urzędu) z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję własną z dnia [...] listopada 2019 r. Nr [...] o potwierdzeniu pozostawania skarżącego bez pracy z powodów represji politycznych w okresie od [...] stycznia 1982 r. do [...] maja 1982 r. (pkt 1 ) oraz odmowie potwierdzenia pozostawania skarżącego bez pracy z powodów represji politycznych w okresie od [...] maja 1982 r. do [...] czerwca 1989 r.
Stan faktyczny i prawny sprawy ze skargi na powyższą decyzję przedstawia się następująco.
Skarżący wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2019 r. wystąpił do Szefa Urzędu o potwierdzenie, że w okresie od [...] stycznia 1982 r. do [...] czerwca 1989 r. nie wykonywał pracy na skutek represji politycznych.
Po rozpoznaniu powyższego wniosku skarżącego, decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...]Szef Urzędu działając na podstawie art. 117 ust. 4 w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 6a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 887 z późn. zm.; dalej w skrócie: "ustawa"), art. 22 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 276), potwierdził, że skarżący pozostawał bez pracy z powodów represji politycznych w okresie od [...] stycznia 1982r. do [...] maja 1982 r. (pkt 1 decyzji) oraz odmówił potwierdzenia, że skarżący pozostawał bez pracy z powodów represji politycznych w okresie od [...] maja 1982r. do [...] czerwca 1989r. (pkt 2 decyzji). W uzasadnieniu decyzji Szef Urzędu przytoczył treść art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 10, art. 6 ust. 2 pkt 6a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po czym stwierdził, że skarżący pozostawał bez pracy z powodów politycznych tylko w okresie od dnia [...] stycznia 1982r. do [...] maja 1982r. W ocenie Szefa Urzędu skarżący nie przedłożył natomiast wiarygodnych dowodów potwierdzających, że pozostawał bez pracy z powodów represji politycznych w okresie od dnia [...] maja 1982 r. do dnia [...] czerwca 1989 r. Z dołączonych do akt dokumentów wynika bowiem, że od dnia [...] maja 1982 r. do [...] maja 1985r. skarżący był zatrudniony jako "uczeń stolarski", a po pomyślnym ukończeniu egzaminu czeladniczego w dniu [...] czerwca 1985 r. świadczył pracę w ramach nowego, wyuczonego zawodu - stolarza oraz "konserwatora-stolarza", co miało miejsce od października 1985 r. do [...] stycznia 1990 r. Z dołączonego do akt sprawy oświadczenia siostry skarżącego - L.J. wynika również, że skarżący pozostawał bez zatrudnienia w okresie od stycznia 1982 r. do maja 1982 r.