Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 września 2020 r., sygn. VII SA/Wa 37/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk (spr.), , Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik, Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, Protokolant specjalista Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2020 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2019 r. znak [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu opłaty legalizacyjnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. Minister Finansów działając na na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm.), dalej k.p.a., oraz art. 49c ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U z 2019 r. poz. 1186 ze zm.) w zw. z art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania Pani A. M. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...].09.2019 r., znak [...] odmawiającej umorzenia należności w łącznej kwocie 255.000,00 zł. z tytuły opłat legalizacyjnych, ustalonych postanowieniami Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] nr [...] i [...] z dnia [...] lutego 2019 r. oraz nr [...] z dnia [...] czerwca 2019 r. - utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w dniu [...] marca 2019 r. do [...] Urzędu Wojewódzkiego w [...] wpłynęło podanie Pani A. M. z dnia [...] marca 2019 r., którym zwróciła się ona z prośbą o umorzenie opłat legalizacyjnych w łącznej kwocie 250.000,00 zł, ustalonych postanowieniami Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] Nr [...] i [...] z dnia [...] lutego 2019 r. z tytułu samowolnie wybudowanych dwóch wiat o konstrukcji stalowej dla 8 samochodów osobowych każda. Zobowiązana uzasadniła wniosek faktem, że w jej ocenie, ww. opłaty legalizacyjne są nieadekwatne do stopnia naruszenia prawa budowlanego oraz tym, że jej sytuacja materialna i finansowa uniemożliwia wywiązanie się z obowiązku uiszczenia omawianych należności. Pani A. M. wskazywała ponadto, że jest matką samotnie wychowującą dziecko, które jest alergikiem i wymaga opieki specjalisty oraz nakładów na leczenie. Dodatkowo oświadczyła, że na terenie nieruchomości, na której znajdują się omawiane wiaty nie jest prowadzona działalność gospodarcza. W dniu [...] lipca 2019 r. do[...] Urzędu Wojewódzkiego w [...]wpłynęło pismo Pani A. M. z dnia [...] lipca 2019 r., którym zobowiązana rozszerzyła swój wcześniejszy wniosek o żądanie umorzenia opłaty legalizacyjnej w kwocie 5.000,00 zł, ustalonej postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] Nr [...] z dnia [...] czerwca 2019 r. z tytułu samowolnie wybudowanego garażu dwustanowiskowego. Strona powtórzyła argumenty, zawarte w poprzednim wniosku wskazując dodatkowo, że przedmiotowa samowola powstała w 2003 r., tj. przed nabyciem przez nią nieruchomości w 2006 r.