Wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 września 2020 r., sygn. II SA/Łd 106/20

Pomoc społeczna

Dnia 4 września 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Sieniuć Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska Protokolant St. sekretarz sądowy Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2020 roku sprawy ze skargi W. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji dotyczącej przyznania zasiłku stałego i zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat P. Ż.-M. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ulicy [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. a.bł.

Uzasadnienie

II SA/Łd 106/20

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżoną decyzją z [...] r. (znak [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpatrzeniu odwołania W. I. od decyzji Prezydenta Miasta Ł. z [...] r. zmieniającej decyzję tego organu z [...] r. w ten sposób, że ograniczono okres wypłacania zasiłku stałego oraz opłacania stronie składki na ubezpieczenie zdrowotne do 31 sierpnia 2019 r. nadając decyzji rygor natychmiastowej wykonalności, działając na podstawie art. 106 ust. 5 w zw. art. 37 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 pkt 1 i ust. 11 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tj. Dz.U. z 2019, poz. 1507 ze zm.) [dalej: ustawa o pomocy społecznej] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:

Prezydent Miasta Ł. decyzją z [...] r. (znak [...]) zmienił swoją uprzednią decyzję z [...] r. (znak [...]) w ten sposób, że ograniczył okres, na który przyznano stronie pomoc w formie zasiłku stałego do 31 sierpnia 2019 r. oraz ograniczył okres, w którym opłacano stronie składki na ubezpieczenie zdrowotne do 31 sierpnia 2019 r. nadając decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu organ podniósł, że 5 września 2019 r. skarżący zwrócił się o kontynuację wypłaty pomocy finansowej w formie zasiłku stałego. W toku postępowania administracyjnego ustalono, iż strona do 30 sierpnia 2019 r. przebywała w mieszkaniu siostry, która zmarła. Mieszkanie należało na bratanka siostry, który dokonał sprzedaży lokalu. We wrześniu 2019 r. skarżący wynajął inny lokal, w którym obecnie mieszka wraz ze znajomą, z którą deklaruje oddzielne gospodarstwo. Strona nie pracuje, nie pobiera świadczeń ZUS, nie prowadzi działalności gospodarczej, posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności do 4 lutego 2020 r. i pobiera z tego tytułu zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 184,42 zł. Ustalono również, iż w sierpniu 2019 r. strona otrzymała pożyczkę w kwocie 30.400 zł od bratanka, oraz 10.000 zł z banku.