Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 września 2020 r., sygn. II SA/Łd 95/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Adamczewski Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk Asesor WSA Anna Dębowska (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Dominika Człapińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2020 r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy D. z [...], nr [...]; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi D. G., prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. [...], kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej M. O. z urzędu. a.tp.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy D z [...] r. nr [...] odmowie przyznania M.O. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad ojcem K. M.

W uzasadnieniu organ drugiej instancji przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy podniósł, że 4 września 2019 r. M.O. wystąpiła z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad ojcem K.M.

Organ pierwszej instancji decyzją z [...] r. odmówił M.O. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Organ pierwszej instancji wskazał, że skarżąca nie może podjąć zatrudnienia, ponieważ opiekuje się ojcem K.M., który wymaga stałej opieki. Skarżąca złożyła oświadczenie, że zaprzestała pracy w gospodarstwie rolnym. K.M. (urodzony 15 maja 1938 r.) legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanym 19 marca 1998 r. na stałe przez Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w C. Z orzeczenia wynika, że niepełnosprawność istnieje od 1982 r., a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 29 stycznia 1998 r. J.M., żona K.M., legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z 28 października 2019 r. Jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu. Wymaga częściowej pomocy innych osób i nie jest w stanie zajmować się chorym mężem. Ponadto nie ma innych osób, które mogłyby sprawować opiekę. Wywiad środowiskowy przeprowadzony przez pracownika socjalnego w celu weryfikacji okoliczności dotyczących sprawowania opieki potwierdza, że M.O. zajmuje się ojcem w sposób niebudzący żadnych wątpliwości. Organ pierwszej instancji wskazał, że nie kwestionuje faktu sprawowania przez wnioskodawczynię opieki nad rodzicem, jednakże w sytuacji gdy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po ukończeniu 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej po ukończeniu 25 roku życia, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje.