Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 września 2020 r., sygn. II SA/Kr 853/20

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Anna Szkodzińska Sędziowie: WSA Małgorzata Łoboz (spr.) WSA Paweł Darmoń po rozpoznaniu w dniu 30 września 2020r. r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi E. T. na postanowienie [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia 22 czerwca 2018r. r. nr: [...] w przedmiocie uzgodnienia z zakresu warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 20 lutego 2018 r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w T. uzgodnił negatywnie, pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolno stojącego na działce nr [...] w miejscowości Z., gm. T., z uwagi na fakt, iż działka przeznaczona pod ww. inwestycję znajduje się w całości w strefie sanitarnej 0-50 m od istniejącego czynnego cmentarza, co jest niezgodne z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz.U. z 1959r. Nr 52, póz. 315).

Na przedmiotowe postanowienie inwestor E. T. złożyła zażalenie do Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego. Zarzuciła naruszenie przepisów § 3 ust. 1 w zw. z § 7 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze poprzez ich nadinterpretację oraz "odwrócenie". Zdaniem skarżącej, przepis ten ma zastosowanie przy zakładaniu nowych cmentarzy, ewentualnie dla "nowej" zabudowy wokół cmentarzy istniejących, a nie jak w tym przypadku dla istniejącego cmentarza i zabudowy "uzupełniającej", nie "nowej". Zdaniem skarżącej okoliczność, że w chwili planowania kolejnej inwestycji stanem zastanym jest istnienie zarówno funkcjonującego cmentarza, jak i funkcjonujących zabudowań mieszkalnych i gospodarczych wyłącza zastosowanie powołanego rozporządzenia. Zdaniem Skarżącej zaprezentowana przez organ wykładnia przepisu jest dysfunkcjonalna, gdyż różnicuje sytuację mieszkańców już istniejących budynków i budynków przyszłych, dla których zagrożenie jest takie samo. Organ I instancji niesłusznie pominął inne aspekty, niż tylko badanie odległości z § 3 ust. 1 rozporządzenia. Zdaniem Skarżącej uzgodnienie powinno zawierać odwołanie do zasady ogólnej wyrażonej w § 1 ust. 1 rozporządzenia. Zdaniem skarżącej lokalizacja terenu jest taka, że teren cmentarza i działka są w stosunku do siebie pochyłe, więc jakiekolwiek siły naturalne nie mogą sprawić, że wody opadowe, czy gruntowe - ścieki będą spływać ku górze, a więc w kierunku działki. Ponadto pomiędzy działką a cmentarzem jest kanalizacja, zapobiegająca ewentualnemu przedostaniu się wód gruntowych.