Wyrok WSA w Kielcach z dnia 15 września 2020 r., sygn. II SA/Ke 394/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2020 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zasiłku celowego za miesiąc czerwiec 2019 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] 2019 r. znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania A.G. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] 2019 r. o odmowie przyznania pomocy społecznej w formie jednorazowej i bezzwrotnej zapomogi w postaci zasiłku celowego na miesiąc czerwiec 2019 r. w kwocie 417,00 zł, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że mając na uwadze wyroki WSA w Kielcach, organ I instancji w niniejszej sprawie, w pierwszej kolejności przystąpił do rozpatrzenia wniosku o wyłączenie pracowników MOPR i wydał postanowienia o odmowie wyłączenia: [...].

W ocenie Kolegium, powyższe postanowienia zawierają argumentację wskazującą, że nie zachodzą okoliczności, które mogą wywołać wątpliwość co do bezstronności pracownika w sprawie z wniosku A.G. o udzielenie mu pomocy finansowej. Z treści wydanych postanowień wynika, że zostały one zindywidualizowane w stosunku do każdego z wymienionych przez stronę pracowników poprzez wskazanie, jaki jest zakres zadań danego pracownika, czy ma kontakt ze stroną i jaka jest częstotliwość tych kontaktów, udziału danego pracownika w postępowaniu z wniosku strony, a więc organ ustalił, czy strona ma podstawy by w aspekcie czynności konkretnego pracownika kwestionować jego pracę - mając na uwadze podniesione zarzuty. Nie ma zatem podstaw do twierdzenia, że pracownicy przy wykonywaniu powierzonych im zadań nie byli bezstronni lub rzetelni. Tym samym, należy zgodzić się z organem, że nie istnieją okoliczności, które mogą wywołać wątpliwość co do ich bezstronności, a tym samym nie zachodzi konieczność wyłączenia wymienionych wyżej pracowników od udziału w niniejszym postępowaniu. Odnosząc się w tym miejscu do argumentu strony, że dyrektor MOPR nie złożył zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, Kolegium podało, że jeżeli odwołujący dysponuje wiedzą oraz dowodami o popełnieniu przestępstwa, to sam może zawiadomić właściwe organy ścigania.