Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 września 2020 r., sygn. II SA/Gd 577/20

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 września 2020 r. sprawy ze skargi Ł. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga Ł. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 stycznia 2020 r., nr [..], wniesiona została w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

W dniu 7 września 2018 r. skarżący złożył w Urzędzie Miejskim wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie trzech segmentów budynku mieszkalnego wielorodzinnego, połączonych częścią wspólną w postaci garażu podziemnego, z funkcją usług nieuciążliwych, o powierzchni sprzedaży do 200 m2 w poziomie parteru, na działce nr [..], obręb [..], w L. przy ul. T. w L.

Burmistrz Miasta decyzją z dnia 31 października 2019 r., nr [..]., wydaną na podstawie art. 59 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm.) - zwanej dalej u.p.z.p., odmówił ustalenia warunków zabudowy dla objętej wnioskiem skarżącego inwestycji.

Uzasadniając wydaną decyzję Burmistrz wskazał, że przeprowadzona w niniejszej sprawie analiza urbanistyczna wykazała, że zaplanowana przez skarżącego inwestycja nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. Wysokość głównej kalenicy planowanej zabudowy jest bowiem wyższa niż zabudowy występującej w pierzei tej samej drogi publicznej.

Burmistrz wyjaśnił przy tym, że nowa zabudowa ma powstać w linii istniejącej zabudowy (pierzei), która ma wykształconą architekturę i parametry zabudowy w związku z czym wysokość głównej kalenicy powinna być określona przez zabudowę bezpośrednio sąsiadującą, tworzącą pierzeję ulicy. Działka jest usytuowana przy dwóch ulicach przyległych do działki przedszkolnej (ul. S. i W.) oraz przy ul. T. Pierzeja jest ukształtowana wzdłuż ul. T., która pełni ważniejszą rolę w układzie komunikacyjnym i z tego powodu należy nawiązać nową zabudowę do zabudowy przy tej ulicy. Pod uwagę zostały wzięte budynki na działkach nr [..]-[..]. Zabudowa działki nr [..] jest cofnięta, gdyż jest w linii pierzei ul. S. Wszystkie brane pod uwagę budynki posiadają dachy ostre dwuspadowe oraz wielospadowe symetryczne z główną kalenicą równoległą do ulicy z pochyleniami połaci od 40° do 45°. Gzyms (okap dachu) posiadają na wysokości od 7,0 m do 7,5 m a kalenice na wysokościach od 12 m do 13,5 m (w zależności od szerokości budynku). Wskazywane zaś przez skarżącego budynki wielorodzinne są usytuowane w znacznej odległości od planowanej nowej zabudowy i po przeciwnej stronie ul. T. Budynki te nie będą tworzyły z planowaną zabudową pierzei w związku z czym nie mogą być podstawą do ustalenia wysokości kalenicy nowej zabudowy. Przyjmując dla nowej zabudowy wysokości budynków wielorodzinnych wskazanych przez skarżącego zostałby wprowadzony dysonans w ustalonej architektonicznie pierzei ul. T. Wśród zabudowy o zgodnej architekturze w zakresie usytuowania głównej kalenicy, wysokości okapu (wysokości elewacji frontowej) oraz wysokości głównej kalenicy, znalazłby się budynek znacznie wyższy. Z kolei, jak podkreślił Burmistrz, ustalając warunki zabudowy należy zachować ład przestrzenny, który jest wspólnym dobrem mieszkańców miasta a wnioskowana zabudowa w wysokości zaproponowanej ten ład zakłóci. Burmistrz wskazał jednocześnie, że ponieważ skarżący nie wyraził zgody na parametr wysokości ustalony w analizie, nie jest możliwe ustalenie warunków zabudowy zgodnie z wnioskiem.